Zondag zijn Anna en ik gaan lunchen bij Gaylords, zij was daar nog nooit geweest en we hebben genoten van de sfeer en heerlijke brunch. Aansluitend reden we naar The Floridian, ook daar was zij nog nooit geweest. Helaas pindakaas, het was er bomvol en je kon nergens parkeren. Dat bewaren we dan maar voor een volgende keer.
Ray en ik zijn voor de laatste keer deze vakantie naar Epcot geweest. We worden gehaaid in het fastpass systeem, het is wel jammer dat je een keuze moet maken tussen Soarin´en Test Track, ik kon Ray overhalen om die laatste eens te doen
. Er dreigde regen en dan wordt deze ride stilgelegd, het werd al omgeroepen maar we hadden geluk, we hebben heerlijk over het circuit geraced. Verder hebben we op ons gemak door Epcot gekuierd, had ik al eens gezegd hoe fijn jaarkaarten zijn, je kunt gaan en komen zoveel je wilt. Ook hebben we de laatste shoppingtour gedaan en zijn buitengewoon goed geslaagd. Donderdag hebben we hartelijk afscheid genomen van Anna en Rudy waar we deze vakantie ook veel mee zijn opgetrokken.
En dan is daar toch ineens de voorlaatste dag en die staat in het teken van inchecken en inpakken, inpakken en uitpakken en opnieuw inpakken. We hebben toch iets te enthousiast geshopt
.Orlando airport was een gekkenhuis, het blijkt dat de zaterdag altijd al drukker is maar nu was het de eerste dag van de springbreak, wat een mensenmassa. Het afgeven van de koffers en het uitprinten van de boardingpassen ging redelijk snel. Op onze tickets stond vermeld: TSA-pre ‘vinkje’.
Als dat op je ticket staat dan ben je een spekkoper. Bij de security mag je dan in een speciale rij, (welke rij, er is geen rij) en kun je zo doorlopen. Je kunt je schoenen aanhouden, de riem hoeft niet af, de jast/vest hoeft niet uit, de laptop, tablets enz. hoeven niet uit hun hoes, geweldig. Je plaatst je gesloten tas op de x-ray-band, je loopt zelf door het poortje en klaar is kees, wat een genot. De rijen bij de security waren enorm en we waren blij dat we daar niet zwetend tussen stonden. We hebben gevraagd waarom wij pre-screened waren, het blijkt dat willekeurig wordt geselecteerd, lucky us!
De terugreis verliep voorspoedig, geen vertragingen, we hadden dezelfde stoelen als op de heenreis, de bulkhead bevalt ons het beste, je kunt je voeten hoog in het lektuurmandje leggen en hebt geen last vast van onverwacht achterover vallende stoelen van de rij voor je. Het eten was ronduit slecht, wist je dat United zelfs de pretzels heeft afgeschaft, het is bezuiniging alom.
Keurig op tijd landden we in Hoofddorp en 20 minuten later stonden we aan de gate. Ik had nog even een angstig momentje, de douane! We hebben zoals gezegd flink geshopt en nogal wat elektronica aangeschaft.
Met ieder een bagage karretje en de ogen strak gericht op de felbegeerde klapdeuren, ieder oogcontact vermijdend, liepen we naar de uitgang. Pff niemand te zien!
En zo is een eind gekomen aan drie maanden verblijf in Florida! We hebben veel met Lidy en Ton ondernomen en hebben samen veel plezier gehad. Ook met onze Amerikaanse vrienden hebben we een fijne tijd doorgebracht. De villa is het voor ons helemaal, die hebben we maar weer vastgelegd voor komende winter.
Oh ja, we hadden drie maanden een heerlijke rental car voor $ 582,- dankzij de glitch bij National
Graag wil ik iedereen bedanken voor het meelezen en leuke reacties, fijn dat jullie er waren!
