Surprise, surprise!

Donderdag zijn we Léonine gaan ophalen, samen met haar zus, die met haar gezin eveneens in Florida is, hadden we haar een verrassings welkom voorbereid. Omdat het onderwerp daarvan het beste kan vertellen hoe zij dat, en haar reis met Aer Lingus, heeft ervaren vertelt zij nu zelf.

Tja, als gast wil je graag iets 'terugdoen' dus het leek mij aardig om mijn diensten als gast columnist aan te bieden. Misschien een welkom nieuw fenomeen in blogland? Sonja zag het wel zitten dus ik zit nu braaf achter de pc om aan mijn eerste 'column' te beginnen. Het voelt zo waar een beetje 'professioneel'. Laat ik beginnen om iedereen te bedanken voor de hartelijke verjaardagswensen! Deze verjaardag had wel een zeer onverwachte climax maar daarover later meer. (Ik moet de spanning natuurlijk wel een beetje opbouwen om de lezers 'vast te houden'.).

Even terug naar de 29e 's morgens 04.30 uur!! Het gebruikelijke ritueel en check, check, double check of alles en in de koffer zit. Oeps, bijna de verrekijker vergeten - voor de vaste lezers van deze blog: onze onafscheidelijke reisgenoot die vaak niet verder komt dan de koffer ;-). Peter stond stipt om half zes voor de deur dus inladen en karren maar. Keurig op tijd ingechecked, daarna de wagen geparkeerd en samen lekker aan een bakje koffie.

En deze keer werd ik dus ook uitgezwaaid! Heerlijk, wuiven tot je elkaar niet meer ziet - warm gevoel , thx Peet!

Vlucht vertrok met enige vertraging maar dat betekende alleen maar minder wachttijd in Dublin dus prima. En toen kwam het. Wat een verademing de immigration in Ierland: smooth ride!! Binnen vijf minuten gecleared én op een uitermate vriendelijke manier. Dat heb ik wel anders meegemaakt. Over mijn eerste kennismaking met Aer Lingus kan ik ook niet anders dan reuze positief zijn. Vriendelijk personeel en fraaie toestellen.Aanrader dus vliegen via Dublin ook al om -derde reden- de leuke scoringskansen bij de duty free. Als jarige trakteer je en met hulp van -alweer- een vriendelijke salesdame van de duty free originele Ierse bonbons gescoord (én ook Ierse whisky, twee boeken -1 = biografie Keith Richards: aanrader!- en nog een paar cadeautjes). The mood om te shoppen is er weer getuige deze vingeroefening. Rustige vlucht - toch nog bijna 9 uur - en ook hier de gebruikelijke 'chicken or pasta'. Gelezen, geslapen en gezellig gekletst met een Ierse familie die in de stoelen naast me zaten.

En toen ... liep ik de aankomsthal in, zag ik Sonja, zwaaide naar haar, liep ik en passant Ray voorbij en hoor ik:

' Helleeeuuu, hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag'! De stem van Anne-Marie, éen van de drie meiden van Irma en Paul. Nou ja zeg, staan ze en natuurlijk ook Juul en Charlotte -als verrassing- me ook op te wachten in Orlando. Ze kwamen daavoor speciaal vanuit Miami naar Orlando gereden.

Ik was totaal overdonderd en heb, zo werd mij door betrouwbare bronnen bevestigd, in m'n enthousiasme de nodige decibelen geproduceerd daar in de aankomsthal ;-)! Gaaf en vet cool om het maar een zo te zeggen en totally taken by surprise.

say cheese

                                                                                                                        

De koffer opgepikt en vervolgens richting de Red Lobster; heerlijk met z'n achten gegeten. Het was zoals altijd uitstekend, het toetje hebben we maar met z’n achten gedeeld.

Een mooier cadeau is niet denkbaar!!! (En wat was ik blij dat ik bonbons had gescoord in Dublin, kon ik toch ook nog écht trakteren!) Na een gezellige maaltijd, kwek kwek kwek - dat snap je - hebben we Paul en Irma en the girls uitgezwaaid - die hadden nog een 'ritje' naar Bradenton voor de boeg - en wij togen 'huiswaarts'. Daar eerst lekker 'n douche, toen nog meer cadeautjes van Son en Ray en van Ina en Arjan uitgepakt. En met z'n 3-en nog maar eens het glas geheven waarna ik moe maar voldaan 'mijn' bed op zocht.

De volgende dag een cursus 'lummelen' van Sonja en Ray gevolgd. Het kostte enige moeite om in the flow te komen maar ja, leerling met een steile leercurve, dus na de eerste oefeningen begon ik te lummelen als de beste.

De hele dag niet meer gestopt trouwens ;-)!

Einde middag - rode neus van de winterzon die volgens Sonja echt niet zo krachtig was – nog even kort naar de naar de Walmart om een paar boodschappen te doen.

Als je er daar dan toch bent ... dan browse je en vind je natuurlijk altijd weer iets waar 'je naam op staat'!  De tweede buit is binnen, kan ik melden. En over de derde buit ...daar ga ik in mijn volgende column over schrijven. (Als columnist ben je gehouden  aan een beperkt aantal woorden waaruit het 'stuk' mag bestaan en daar zit ik wel zo  ongeveer aan).

Ik lever het dus nu in bij de hoofdredacteur die er een kritische blik niet té op mag werpen en zo nodig enige zinnen aan toe kan voegen. Van harte tot de volgende column.

Een gastcolumnist die zo schrijft daar hoef je niets aan toe te voegen. Met veel dank voor de vrolijke en informatieve bijdrage.

Als in Nederland iedereen om 00.00 uur het glas heft gaan  wij aan de gang met de voorbereidingen voor een buffet dat we voor oudejaarsvond hebben gepland.

De boodschappen hebben we vanmorgen bij de Publix gehaald. We kwamen langs de Walmart en waren erg blij dat we daar niet naar binnen hoefden. Het parkeerterrein was een grote chaos, wat een drukte.

Vanuit een zonnig Kissimmee waar de vrolijkheid hoogtij viert en de zon hoog aan de hemel staat wensen we iedereen een gezond en heel gelukkig 2012.

Ditjes en datjes

Het is een heel stuk frisser en er waait een koude wind, maar de zon staat hoog aan de strakblauwe hemel.

@Sonja, Saskia en Christa, ik heb naar jullie geluisterd en de tablet uit de hoek gehaald, zijn straf zat erop.  Inmiddels ben ik toch wel wat verder maar het kost behoorlijk wat tijd en heb besloten er thuis verder mee te gaan. We hebben een netbook en smartphone bij ons en in de villa staat een desktop, we kunnen dus genoeg op de digitale snelweg. Het is zonde van de Florida tijd om zoveel achter dat ding te zitten.

Gisteravond heb ik een foto van de zonsondergang gemaakt, buiten de lanai, je wordt dan wel meteen opgegeten door de muggen.

Geinspireerd door Hannie zijn we gisteren naar The Loop gegaan, Belk is helaas verdwenen maar daarvoor is een uitstekende Bealls gekomen. De shops liggen ver uit elkaar, we zijn op zijn Amerikaans met de auto van shop naar shop gereden, hoezo lui;-). Op het parkeerterrein stond een auto met kerstversiering.

 

Vandaag om 17.00 uur komt Léonine aan, ze vliegt met Aer Lingus, immigrations vindt plaats in Dublin, we zijn heel benieuwd hoe dat is bevallen. Ze is vandaag jarig en we hebben haar een warm welkom voorbereid!

Wie niet horen wil…

Wat waren we eigenwijs, aangestoken door alle commercials met al die prachtige aanbiedingen, konden we de verleiding niet weerstaan en vertrokken vol goede moed naar de Premium outlets. We hebben het geweten, wat een giga drukte op de weg, na anderhalf uur waren we zelfs nog steeds niet in de buurt van de outlet. Ten einde raad verlieten we de weg, maar onze TomTom wilde daar niet van weten en bedacht ter plekke een alternatieve route. Die volgden we braaf en binnen no time waren we in de buurt. Toen de volgende uitdaging, parkeren. Nergens een plekje en we waren niet de enigen die op zoek waren, wat een chaos. Aan de overkant van het reguliere parkeerterrein was een addtioneel parkeerterrein ingericht en daar vonden we een plekje. Maar wat een drukte, voetje voor voetje schuifelden we door de outlet. Dit is geen vakantie.

Bij Tommy stonden er enorme rijen voor de kassa.

We hielden het snel voor gezien en verlieten de outlet. We zijn onderweg naar onze auto talloze keren aangesproken door wanhopige shoppers: "where is your car parked, can we follow you for your parking place?"

Al enige tijd knaagt het, gaan we in Amerika een 'tablet' kopen of doen we het niet. Op internet zagen we prima aanbiedingen voorbij komen en uiteindelijk zijn we her en der eens gaan kijken. De voorkeur ging absoluut uit naar een Android en dan nog een waarop je direct je foto's kunt uploaden. Het is gelukt, we zijn de gelukkige bezitter van een 'Tablet'. Deze kan nog foto’s maken ook! Dit is een foto van de doos, aan het eind van dit blog begrijp je wel waarom.

Vanmorgen zijn we voor wat de sales in de rebound gegaan en hebben geshopt in de Florida Mall, we waren vroeg en het was relatief rustig. Bij Macy's en Dillards, toch wel onze favoriete shops, zijn we zeer bescheiden maar aardig geslaagd. We hebben nog wel even om te shoppen en we willen niet meteen compleet losgaan.

Vanmiddag zijn de hemelsluizen opengegaan en enorme hoosbuien trekken over Kissimmee. De buien zijn zo hevig dat de televisie (schotel) geen signaal meer kan opvangen.

Het is een prima middag voor het installeren van en het leren omgaan met... de Tablet. Inmiddels ben ik er nu enige tijd mee bezig en een aantal dingen (o.a. live writer) krijg ik niet voor elkaar, grr.

De aanhouder wint zullen we maar zeggen, maar voorlopig ligt hij nu even in een hoek. :-(

Kerstmis 2011

Goedemorgen, allereerst bedankt voor alle reacties en het volgen van dit blog.  Altijd leuk om de reacties te lezen.

Geen parken, maar we hebben een leuk rondje Kissimmee gereden, naar Lake Tohopekaliga, in de wandelgangen Lake Toho genoemd.

Ray kon even kletsen met een krasse bejaarde fisherman. Het was echt visserslatijn, ik snapte er niets van en het duurde en duurde...

Het was overigens wel jammer dat ik mijn wapens niet mocht gebruiken, dan had ik ook een leuk tijdverdrijf gehad ;-).

Het 'achterland' is absoluut de moeite waard, leuke dorpjes en prachtige meren. Wat zijn de mensen toch vriendelijk hier, iedereen maakt een praatje.

  

We moesten helaas toch nog even de supermarket in waar het een chaos van de eerste orde was. Ik denk dat iedere Amerikaan op Kerstavond uitgeput in zijn stoel hangt.

Op kerstavond kwam op de televisie de volgende commercial voorbij:  "now Christmas is over the sales can begin..." het moest nog Kerst worden.

Maandag, tweede kerstdag, die ze hier niet kennen, barst de sales los, er zijn winkels die maandagochtend om 00.01 uur! openen, de department stores openen varierend vanaf 5.00, 6.00, 7.00 uur en sommigen zijn dan ook nog open tot middernacht maandag. Hoe denkt het winkelpersoneel hierover?

Zouden ze hier CAO's kennen want werken op deze tijden is in Nederland voor werkgevers onbetaalbaar.

Ons kerstdiner hebben we heerlijk in de villa genuttigd, wijntje en later lekker uitbuiken bij de TV.

Inmiddels hebben we gehoord dat de zus van Léonine en haar gezin is geland in Miami, het is daar giga druk, een uur in de rij voor immigrations en ook nog eens een uur bij Alamo. Het is geen pretje om in deze tijd naar Florida te reizen.

De plannen voor morgen laten we aan het toeval over, we weten nu nog niet waar we morgen in in hebben.

Op verzoek van Gerrit en Joke een foto van ons zuinige én gebutste bakkie.

Geniet van de 2e Kerstdag in Nederland, wat gaan jullie doen?

Count down to Christmas

Het leven is goed in Florida, zo goed dat we het er van nemen. Een beetje zonnen, lezen, een drankje en een hapje, wat wil een mens nog meer. Het heeft wel een nadeel, er valt niet veel te bloggen!

Donderdagmiddag zijn we naar de Florida mall gegaan, het shoppen lonkte en we konden ons niet meer inhouden.

Maar wat een drukte onderweg, waar je normaal binnen een half uur in de mall bent hebben we er nu 5 kwartier over gereden.

Bij aankomst hebben we eerst maar een Starbucks genomen bij het Florida hotel en zijn we vervolgens de koopgekte ingedoken.

We hebben flink gescoord (not), een doosje pleisters bij CVS was onze buit. We stellen het shoppen in de malls en outlets maar uit tot na nieuwjaar.

's Avonds wel weer heerlijk gegeten bij de Red Lobster. Daar zat een bejaard Amish echtpaar te eten, in de zo traditionele kleding, mevrouw met kapje en meneer met de grote baard. Ze zaten zwijgzaam tegenover elkaar te eten tot opeens een telefoon ging en mevrouw een Iphone uit haar zak haalde en geanimeerd met de beller aan de praat ging. Meneer kreeg later ook nog even de phone met een geroutineerd gebaar overhandigd en ook hij had dat ding niet voor de eerste keer aan zijn oor.  

Vrijdagochtend hebben we weer lezend bij de pool doorgebracht. Ik zou het er niet meer over hebben, maar wat is het warm, de televisie meldt record temperaturen en raakt er niet over uitgepraat.

Frank, een 60 jaar geleden geemigreerde Belg, kwam de kwaliteit van de pool meten en we hebben even gezellig gekletst, hij woont in Buffalo bij de Niagara falls en daar zijn Léonine en ik afgelopen oktober geweest. De winter brengt hij in Florida door.

In de villa lag een boekje van de Bouquet-reeks, kennelijk achtergelaten door eerdere huurders. Gezien mijn luiheid had ik niet veel zin in een sensible boek en begon in het boekje. Nu heb ik dat soort sinds mijn tienerjaren niet meer gelezen en ik herinnerde me mierzoete boekjes met misverstanden tussen de hoofdpersonen maar ze kregen elkaar altijd op het eind.

Nou zeg, ik viel zowat van mijn zonnebed, wow dat zijn heftige boekjes geworden, die laten niets meer aan de verbeelding over. Morgen toch maar weer een sensible boek, de boekenkast van Ina en Arjan staat er vol mee.

In de middag hebben we een rondje 192 gereden en zijn naar K-mart, Beals, Target etc. geweest, waar we wat zomershirtjes hebben gescoord. We hadden deze temperaturen niet verwacht en kwamen tot de conclusie dat we te weinig luchtig spul bij ons hebben.

We besloten de middag met boodschappen doen in de Publix, dit is toch wel een heerlijke supermarkt met kwaliteits produkten. We hebben de meeste kerstboodschappen gedaan zodat we morgen waarschijnlijk de supermarkt niet in hoeven.

Voor Irma, Hannie, Marijke, Michael, Minneke, Hugo, Robert en alle andere Florida-gangers: goede reis naar the Sunshine State.

Wij wensen Lia, Dick, Léonine, Laetitia, Ron, Ina, Arjan en iedereen vanuit Florida

Seaworld’s Christmas celebration

Het lijkt me het beste dat ik niet meer over het weer schrijf. Nog even dan voor de komende Floridagangers, o.a. @ Hannie: zondag en maandag wordt her en der een buitje verwacht, (kans 20 tot 30%) maar prima temperaturen, daarna wordt het droog met zo'n 23 graden, dus no worries, het ziet er uitstekend uit.

Na weer een heerlijke lummelochtend zijn we gisterenmiddag naar Seaworld vertrokken om de Christmas shows te zien.

Voordat we ons in het Kerstgewoel stortten hebben we eerst wat gegeten, jaarkaarthouders krijgen trouwens 10% korting op alle aankopen alsmede op food and beverages.

Het was bomvol in Seaworld en het leek of half Zuid Amerika was neergestreken in Seaworld.

De show 'O Wondrous Night' bereikte reeds een half uur voor aanvang 'full capacity' en de deuren werden gesloten. Mocht je van plan zijn daarnaar toe te gaan dan is het aan te raden om tijdig voor de deur te staan. We waren blij dat we de show al hadden bezocht.

De Sea of Trees was onze eerste bestemming, vanaf de brug kun je de drijvende kerstbomen bekijken in de meest spectaculaire patronen en kleuren.

Vervolgens door naar Winter Wonderland on Ice in het Bayside stadium. Dit begon met een medley van kerstliedjes een viertal dat a cappela zong, mooie stemmen maar zij kregen het stadium niet echt rustig.

Daarna begon de schaatsshow, Amerika is het land van de shows en ook hier werden we niet teleurgesteld, een mooie performance neergezet in een prachtig winterdecor.

Daarna naar mijn favoriet, Shamu stadium voor "Shamu Christmass Miracles". Het is heel bijzonder het stadium in het donker te zien, prachtige lichteffecten. Vooraf speelde een geweldige saxofonist die de sterren van de hemel blies, hij kreeg een donderend applaus.

De Orka show is fenomenaal, wat een actie, beweging, opzwepende muziek, trainers/sters die dolblij waren als de sprongen van orka's verliepen zoals zij dat wilden, een spektakel van de eerste orde. We zagen ook dat sommige trainsters de orka's echt aanhaalden, fijn om te zien. Er was zoveel te zien dat we het fotograferen maar hebben gelaten voor wat het was en hebben genoten van deze bijzondere show.

     

Sinds we in Florida zijn we nog niet naar de malls geweest, wellicht dat daar vandaag verandering in gaat komen ;-)

Seaworld

Na een inspannende ochtend, Ray is naar de sportschool geweest en ik heb me vermaakt met een boek in de zon, pagina’s omslaan kostte veel moeite, zijn we in de middag naar Seaworld getogen. Bij de kiosk hebben we onze computer uitdraaien omgezet naar jaakaarten. Heerlijk we kunnen nu onbeperkt gaan genieten van Seaworld en Bush Gardens. Seaworld is prachtig in kerstsfeer, de versieringen zijn bijzonder mooi en de stemmige kerstliedjes komen op een beschaafd volume uit de speakers.

Als eerste, we kunnen het niet laten, naar Shamu stadium, het blijft een prachtige show met de fantastische orka’s.

                                

Voor de kids (maar ook volwassenen hoor) wordt het spelletje Hints gespeeld.

Om 17.00 uur gaat het speciale Christmas Celebration gedeelte open.  Dit is echt zo mooi, een aanrader als je rond de kerst in Orlando bent. Stel je voor, het is 25 graden en je loopt in je  t-shirt in een fantastisch sneeuwlandschap met allerlei attracties.

                           

                                 

Omdat we nu in het bezit van jaarkaarten zijn hebben we één show bezocht: O wondrous nights. Een gospel achtige ‘show’ rond de geboorte van the Lord in Bethlehem. Prachtige stemmen, het verhaal wordt met een dosis goede humor verteld en op het einde de dieren die 2011 jaar geleden in die stal aanwezig waren. 

                                  

Deze week gaan we zeker terug en o.a. naar de show Sea of trees, in de vijver van Seaworld drijven deze fantastisch gekleurde kerstbomen, een sprookje.

 

Het weer ziet er voor de komende dagen geweldig uit met uitschieters naar 27 graden en dat bij een lage luchtvochtigheid. Omdat het ‘s nachts koel is heb je ook overdag geen airco nodig en dat is heel aangenaam.

De plannen voor vandaag zijn nog niet gevormd, daar gaan we ons straks mee bezig houden. Nu eerst maar eens in de zon met een kop koffie en een boek.

Lazy sunny days

Het wordt een korte update want we zijn aan het genieten. Als je 7 weken hebt, dan gaat alles een tandje lager, je hoeft niet meteen in actie te komen, tijd genoeg.

Wat een leven hier in Kissimmee. Gisterochtend hebben we allereerst boodschappen gedaan bij de Wal*Mart en als je daar eenmaal binnen bent dan ben je een paar uur bezig. Meteen een prepaid mobiele telefoon gekocht zodat we gemakkelijk onderweg, indien nodig, kunnen bellen. Mooie deal, een Samsung toestel voor $ 9,95 met aller erop en aan(ja echt), bel tegoed erbij gekocht en online geactiveerd.

Verder had Arjan voor ons een mooie TomTom XL gescoord, daar zijn we ook even mee bezig geweest.

Ray had de nieuwste Kindle ereader laten afleveren in de villa, die is ook geinstalleerd. De elektronica is weer op orde!

In de middag hebben we heerlijk in de zon gelegen, gelezen en geluierd. De meeste inspanning hebben 's avonds geleverd, uitgebreid gegeten bij de Red Lobster, fish what else.

Vandaag eigenlijk weer zo'n dag, rustig ontbeten, wat vergeten boodschappen gedaan en opnieuw in de zon gelummeld.

Zojuist hebben we combi jaarkaarten voor Seaworld en Bush Gardens aangeschaft, door een slimme tip van Ton is voor Ray de volledige jaarkaart aangekocht, dat is inclusief parkeren (dat kost toch $14,- per keer) en voor mij de funcard, die is goedkoper en exclusief parkeren.

Het had wat voeten in aarde om deze combinatie online te bestellen, het lukte niet om dat tegelijkertijd te doen, maar uiteindelijk hebben we de bevestigingen binnen.

Aan het geluier komt nu wel een einde want we zijn van plan om morgen meteen naar Seaworld te gaan en de kerstshows te zien. We hopen dat het nog rustig is, de drukte wordt aan het einde van de week verwacht en die zal tot na nieuwjaar aanhouden.

We gaan nu in overleg waar we vanavond gaan eten, oh decisions, decisions. Wordt het Longhorn, Olive Garden of één van de vele andere restaurant die we aan de 192 zullen tegenkomen.

   

Geen foto's gemaakt vandaag, dat was echt teveel inspanning ;-).

Werkze morgen!

We zijn er…

Wat een slecht weer vrijdagmorgen, regen en wind, echt een dag om naar de Sunshine state te vertrekken. Léonine haalde ons om half acht op en goed geluimd gingen we op weg. De radio gaf geen ernstige file’s door en vrolijk kwetterend draaiden we de A4 op. Daar ging het meteen mis, we belandden in de stilstaande file, takelwagens, ambulance, politie alles kwam voorbij. Op de radio hoorden we dat de vertraging zo’n 55 minuten zou zijn. Léonine stelde nog een route binnendoor voor, maar RJ tweette dat het na een bepaald punt zou doorrijden en daar waren we toen bijna. Jakkes wat een stress.

Het online incheck systeem van United was donderdag uit de lucht en we konden pas ‘s avonds inchecken. Ja hoor evenals vorige keer was de incheck voor Ray niet mogelijk, die moest zich melden bij de United representative.  

Dat ging allemaal gesmeerd zodat we toch nog tijd hadden voor een kop koffie. De security check en het boarden verliep goed en zittend vanuit onze riante exit rows bekeken we het gedoe met die grote stukken handbagage. 

De vlucht verliep rustig en 9 uur later de landing in  Chicgo, naar immigrations, we waren direct aan de beurt. Vriendelijke officer, totdat hij zei: “mr Raymond your fingerprints are not coming through, we have to investigate, pls wait here an officer will pick you up.”

Ik mocht bij hem blijven en we werden naar de ‘US border and security patrol’ gebracht, een ruimte met houten banken. Een aantal mensen met een Zuid Amerikaans uiterlijk zaten daar wat wezenloos voor uit te staren. De officers zijn behoorlijk bewapend en hebben een stug uiterlijk, het was aardig intimiterend. We hebben daar zo’n half uur gezeten en ineens werd het paspoort gebracht en wenste de man ons een nice day, we waren nogal verbaasd, maar blij dat we eindelijk de koffers konden halen en door de douane brengen en naar de gate voor de  vlucht naar Orlando. Maar eerst zijn we naar de gate gelopen waar Ina en Arjan aankwamen vanuit Orlando.  Zij gaan weer even naar Nederland en hebben we fijn kunnen bijkletsen.

De vlucht naar Orlando verliep probleemloos en we begaven ons al snel naar de Alamo balie om de huurauto op te halen. De vrouw wilde ons een upgrade aanpraten en was daar behoorlijk dwingend in. Maar we hebben voet bij stuk gehouden, de kosten voor een upgrade waren zo’n

$ 500,- en daar kun je veel leuke dingen mee doen. De vrouw was not amused, ze gooide het contract bijna naar ons.

Voor alle auto freaks: we hebben geen SUV met stoelairco of –verwarming, geen achteruitrij camera, geen laatste technische snufjes, we hebben een simpele auto die ons van A naar B brengt, meer hebben we niet nodig. Je begrijpt het, geen foto van bakkie.

In de villa, in kerstsfeer, stond de wijn klaar, die hebben we op het terras soldaat gemaakt, het was nog 19 graden, daarna de koffers een beetje uitgepakt en slapen. Het was inmiddels middernacht en we waren 24 uur op de been.

We hebben nu inmiddels heerlijk ontbeten, koelkast was goed gevuld ;-) en op het terras koffie gedronken. Het is nu al 20 graden. De TV blert dat het super saturday is, dat is het laatste volledige koopweekend voor de kerst. De malls worden het niet vandaag, wel naar de Walmart en andere noodzakelijke(!) boodschappen. Vanmiddag lonkt de pool:

Onze vriendjes van vorig jaar kwamen ons ook begroeten:

Voor alle komende Floridagangers: de luchthaven van Orlando is geweldig in Kerstsfeer, dat is echt leuk aankomen.

Winter in Florida

Zo langzamerhand gaat het richting de feestdagen, overal staan de kerstbomen te pronken en schittert de kerstverlichting. Maar niet bij ons, wij gaan vrijdag voor 7 weken naar onze favoriete vakantiebestemming.

Wij gaan genieten van de kerstboom en versieringen die al staan te stralen in de villa van Ina en Arjan. Als alles naar wens verloopt dan komen we daar vrijdagavond aan en blijven dan 5 weken. Na de 5 weken komen Ina en Arjan terug en wij verkassen dan naar Cane Island, we hebben er zoveel over gehoord en gelezen, we zijn heel benieuwd

We zijn gewend alles zelf te regelen en te boeken, maar nu hebben we voor de eerste keer de tickets, autohuur en 2 weken Cane Island via Usafunvacations geboekt. Wat is dat relaxed zeg, je hoeft niets te doen, wij vragen en zij doen voorstellen, alles wordt op een heel prettige wijze geregeld. We kregen goede tips over uiteenopende zaken. Een paar weken geleden viel er een ‘pretpakket’ in de brievenbus.

Vouchers, kortingsbonnen, informatie over de parken enz. wat een uitstekende service.

De plannen voor de komende weken liggen nog niet echt vast, maar natuurlijk diverse bezoekjes aan het geweldige Seaworld, er zijn al zulke  mooie foto’s van Seaworld in kerstsfeer voorbij gekomen, dat willen we ook graag zien. Na nieuwjaar gaan we los in de sales, oh wat verheugen we ons daarop .

Léonine komt over en evenals vorig jaar vieren we haar verjaardag in de zon. Haar zus en haar gezin vieren ook kerst in Florida, zij verblijven in de villa in Bradenton waar wij in het voorjaar waren.

Jenn verblijft ook in Kissimmee en we gaan elkaar ontmoeten.

Veel forummers gaan die kant op o.a. Hannie, JeroenB, Marijke, Corrus, Minneke, wie weet komen we elkaar ergens tegen.

Vrijdag vliegen we via Chicago naar MCO, we lezen dat er vrijdag een storm wordt verwacht. Vorig jaar zijn we gestrand in DC en moesten we in een hotel overnachten, je krijgt dan echter niet je koffers en dat was geen lolletje. Maar nu zijn we op alles voorbereid, verschoninkjes en toiletartikelen gaan mee in de handbagage, geen ‘ontberingen’ meer voor ons.

Ijs en weder dienende komt het volgende blog uit Kissimmee!

We kijken terug maar ook vooruit…

Zaterdag zijn we weer terug naar Nederland gevlogen, een week is kort maar ja het was tenslotte een extraatje.

Allereerst ingechecked, dat lukte vrijdag niet, we kregen seats op rij 61, het was een volle vlucht en iets rianters was niet beschikbaar!

Na het ontbijt hebben we allereerst onze voeten en handen laten verzorgen, vooral die voeten. We hebben deze week zoveel gelopen dat we die extra moesten verwennen. Dat lopen heeft overigens wel een voordeel opgeleverd, we gleden moeiteloos in onze, op de heenreis iets te strakke, jeans.

Met de taxi richting luchthaven waar bleek dat we een uur vertraging zouden hebben. De overstap in Frankfurt was een uur, we konden er dus van uitgaan dat we die zouden missen. We hebben geprobeerd om via Dusseldorf om te boeken, maar de grumpy balie medewerkster vertelde dat dat niet mogelijk was. Achteraf bleek die informatie onjuist, het is wel degelijk mogelijk, maar op het moment dat we daar achter kwamen was het te laat, dat moet uiterlijk anderhalf uur voor vertrek gerealiseerd zijn.

We bleken drie stoelen te hebben en daar waren we erg blij mee. Mooi toestel de 777-400 in een 3-3-3 configuratie. Het entertainmentsystem van Air Canada is top, tientallen films, sitcoms, spelletjes, nieuws, je komt de tijd wel door. Ook de service en kwaliteit van het eten is uitstekend, daar kan United nog wat van leren.

Onderweg nog even paniek, een passagier werd onwel en de purser vroeg met hoge stem of er een arts aan boord was. Er waren er twee en het bleek gelukkig voor de man mee te vallen.

Er was een sterke tailwind zodat we de ocean ‘overvlogen’, de aankomst in Frankfurt was 8.10 uur en we bleken te zijn overgeboekt naar de vlucht van 9.00 uur. Om met de woorden van Saskia te spreken: ‘we hebben de lappen weer onder onze schoenen uitgelopen’, maar we hebben het gehaald, als laatste aan boord en gelukkig ook de bagage.

Canada is een geweldig land, de mensen zijn supervriendelijk (een enkeling op de luchthaven daargelaten) en men is erg bewust van duurzaamheid. Je ziet weinig fastfood ketens, de nadruk ligt op verse produkten. We zijn nauwelijks obese mensen tegengekomen. Het eten is wel aanmerkelijk duurder dan in Amerika. Ook kleding e.d. is fors aan de prijs.

Op de TV zijn aanzienlijk minder commercials en reclames voor medicijnen (met al die vreselijke bijwerkingen waar men het in Amerika over heeft) zijn er geheel niet. Voedsel commercials komen nauwelijks voorbij en de breaks zijn dan ook veel korter. Je kunt dus gewoon een film kijken.

Parkeren in de stad is duur, ca. CA$ 28,- per dag en valet CA$ 38,- dit is vergelijkbaar met de grote Amerikaanse steden. Het openbaar vervoer is uitstekend geregeld, je hebt als toerist eigenlijk geen auto nodig. Onder de gehele stad Toronto loopt een ondergrondse stad, winkels en openbaar vervoer zijn geheel met elkaar verbonden zodat men in de ijskoude winters nauwelijks de straat op hoeft.

Wij hebben weer een heerlijke vakantie gehad, veel gezien, gekletst, gelachen, gelopen, gelopen en gelopen. We gaan zeker nog eens terug naar Canada.

In december staat de volgende reis met hubby gepland, we vertrekken op 16 december richting Orlando voor een verblijf van 7 weken. De eerste vijf weken in de villa van Ina en Arjan en de laatste twee in het inmiddels beroemde Cane Island.

foto van internet

Op onze aankomst datum vertrekken Ina en Arjan richting Nederland en zij komen dan 5 weken later terug weer naar hun huis.

Dat is echt overwinteren in Florida. Ina beschrijft in haar blog hun dagelijkse leven in Florida..

Leonine komt ook over, net zoals vorig jaar vieren we haar verjaardag in zonnig Florida.

We hebben dus weer een uitstekend vooruitzicht.

De foto’s in dit stukje zijn impressies van de afgelopen week en passen dus niet bij de tekst, maar uitsluitend een lap tekst is zo saai.

Bedankt voor alle leuke reacties en ik hoop dat je in december weer meeleest.

Time flies when you’re having fun …

Vandaag stond –toch weer onverwacht- in het teken van ‘Oud en Nieuw’. Eager om nieuwe musea en speciale attracties te bezoeken terwijl we ook terug blikken op alles wat we al hebben bezocht. En dat is veel – zoals altijd!! We hebben, net zoals in Chicago, fantastisch weer en clear skies. Het uitzicht van de top van het hotel is indrukwekkend. We zitten echt op loopafstand van Lake Ontario.

Na ons standaard ontbijt richting bus die ons bracht naar het

waar een uitgebreide tentoonstelling is over de schoen in al haar facetten. 

Leuk en bijzonder om de ontwikkeling van schoenen door de eeuwen heen te volgen vanuit ‘n geografisch, cultureel en evolutionair oogpunt. Hoewel, niet altijd leuk …

 

Opgebonden voeten roepen een pijnlijk beeld op. Evolutie van de ‘high heels’ doet minder pijn. Het gegeven dat het niet iedere vrouw is gegeven om zich elegant ‘voort te bewegen’ op deze schoen blijkt ‘a world wide issue’. Deze stad wijkt niet af van Chicago: sommige vrouwen ‘waggelen

voort’ op stilleto’s.

Deze schoenen zijn nietdraagbaar, dit is kunst, ook in het Bata Shoe museum te zien:

 

Na het museum met de bus – we kennen inmiddels alle gidsen – richting down town. October is wereldwijd Breast cancer awareness maand onderweg kwamen we deze roze cementwagen tegen.

Down town hebben we de typisch Canadese department store The Bay bezocht. We hadden geluk, vandaag zijn ‘The Bay days’ begonnen.  Leuke koopjes én net als bij Macy’s een visitor discount card; we hebben toch een zeer bescheiden slag geslagen. Prachtige department store, een aanrader als je in Canada bent.

We hebben zoveel gebruik gemaakt van de bus dat we een plaatje wel op zijn plaats vonden:

Het diner hebben we weer in het hotel genuttigd waar de kok een heerlijke stir fry voor ons heeft gemaakt.

Aan het eind van de middag vertrekken we naar Nederland, we vliegen via Frankfurt naar Amsterdam. We gaan de koffers pakken, ontbijten en misschien nog een verwen-beurt bij de pedi- manicure nemen.

De weersverwachting is wat matig, er wordt veel wind verwacht die het vliegverkeer kan gaan hinderen.

De laatste update met het verslag van de terugreis houden jullie nog te goed.