zondag 30 mei 2010

Het is weer voorbij

We zijn weer thuis, de vlucht is in tegenstelling tot de heenreis vlekkeloos verlopen. Vrijdagmorgen was de balie op Tampa airport leeg, we konden meteen de koffers afgeven, ohh wonder, geen overgewicht. Meteen door naar security, ook daar geen wachtrijen. Tampa vind ik persoonlijk een fijne luchthaven, het is er ruim, vriendelijk en meestal niet zo druk. Nog een laatste Starbucks gedronken, iets gegeten en op tijd vertrokken.

By the way, goed nieuws voor de Starbucks fans, er is een nieuwe smaak:

                        Nieuwe smaak

Bij het opstijgen in Tampa heb je zo’n prachtig zicht op de Gulf en de Bay en de lange verbindingsbruggen, die aanblik maakt me altijd wat weemoedig. Het was helaas te heiig voor een goede foto, dus we zullen het met een matig exemplaar moeten doen:

                Tampa bay

De temperatuur op vlucht naar Tampa was zo laag, het was ijs- en ijskoud, alles wat we bij ons hadden werd aangetrokken, dekentjes werden niet verstrekt, daar zit je dan met je bruine kippen-velletje te klappertanden. Uiteindelijk werd de temperatuur iets bijgesteld, maar man o man wat was het koud.

In Washington was het een gekkenhuis, maar ja daar is het altijd druk. Bij de gate zat een groot gezelschap senioren die kennelijk samen een rondreis hadden gemaakt. Ze waren elkaar alvast gedag aan het zeggen, met handdrukken, soms met drie klapzoenen en onveranderd met de kreet: ‘bedankt voor de gezelligheid’, sommigen zagen er absoluut niet gezellig uit maar waarschijnlijk was dat tijdens de reis anders. Het boarden van de vlucht naar Amsterdam verliep rommelig, maar toch op tijd kunnen vertrekken. Rustige vlucht en om 6.45 uur geland, 15 minuten! getaxied. Bij de douane was het bijzonder druk, de mensen stonden tot op de trap. Er was net een toestel uit Singapore geland. We hebben lang op de koffers moeten wachten. De groep senioren greep deze gelegenheid aan en bedankten elkaar opnieuw voor de ‘gezelligheid’, zal een bijzondere reis geweest zijn, maar ze hadden het kennelijk erg leuk gehad en dat is het belangrijkste.

De douanecontrole was intensief, veel koffers moesten open.

Wij hadden grootse plannen om 2 dagen naar Miami te gaan, de weersvoorspellingen waren echter niet al te best en als we gingen wilden we uiteraard het meeste eruit halen. Daarnaast hadden we het erg naar ons zin in Davenport en viel er nog genoeg in de omgeving te doen. Maar het belangrijkste tijdens onze vakanties is altijd: ‘alles mag, niets moet’. We ‘moesten’ niet naar Miami en hebben het dus laten vallen, dat komt nog wel eens.

Nog even terug naar de vreselijke vlucht van Washington naar Tampa op 14 mei. We kregen van United een mail (geen standaardmail) waarin de details van het oponthoud van de vlucht werden beschreven en hoezeer ze dat speet, we kregen als compensatie 7000 miles, leuk meegenomen.

Kerstmis en oud en nieuw vieren mijn man en ik in Florida, maar of ik zo lang kan wachten om weer naar Amerika te gaan is twijfelachtig. De reizen die Léonine en ik samen maken zijn wel heel speciaal en we zijn heel sneaky aan het onderzoeken of in het najaar nog iets mogelijk is, geen Florida, maar een citytrip, nee geen New York. We laten het nog weten.

Voor nu wordt het weblog even gesloten, nogmaals dank voor alle leuke reacties. De komende tijd gaan velen op vakantie en kan ik mijn hart ophalen aan jullie reisverslagen.

                    Laatste Starbucks

donderdag 27 mei 2010

Daytona beach life

De oostkust van Florida hebben we jaren geleden voor het laatst bezocht. De Gulfcoast vind ik mooier en de golf van Mexico warmer ook qua kleur (laten we hopen dat dit zo blijft en de oilspill onder controle komt). De Atlantische oceaan is van een andere schoonheid, woester, grijs en heftige golven. Maar het was de hoogste tijd voor een hernieuwde kennismaking. Vroeg op weg, het was weer een stralend warme dag. In Daytona kom je langs het wereldberoemde enorme International Speedway stadium waar de Nascar races plaatsvinden.

 Stadium

Foto van internet.

Op de boulevard van Daytona zijn diverse toegangen en zijn we het strand opgereden, wat een aparte belevenis, cruisen over het strand.

Mei 2010 136

Rustig rijdend over het (gelukkig) harde zand.

Daytona beach

Drankjes en ijsjes worden langs gebracht.

Refreshments

Het was heerlijk, een fors briesje zorgde ervoor dat het goed was uit te houden, dat briesje echter zorgde ook voor een zandverstuiving, het zand zat overal tot in je neusgaten, oren en andere plaatsen waar je dat niet zou verwachten. Maar een kniesoor die daarop let, vandaag moest aan de kleur gewerkt worden en dat is gelukt.

Zandverstuiving

Voordat we als kreeften konden gaan optreden zijn we tijdig uit de zon gegaan en richting Merritt Island vertrokken. Merritt Island behoort bij Kennedy space centre en is een beschermd natuurgebied waar je het wildlife kunt spotten. Mooie rit door het natuurgebied en geweldige views op de Atlantische oceaan.

Merritt Island

Je kunt hier ook een blik werpen op Cape Canaveral.

Kennedy space centre

Vandaag is onze laatste dag, morgen vertrekken we naar Nederland. Wat is dit snel voorbij gegaan. We zullen nog een laatste shopping tour doen, vanmiddag on line in checken, de restjes opmaken en verder zien we het wel. Op dit moment zijn we samen aan het bloggen, Léonine op de vaste PC van de villa, dat ding is een drama, zo ontzettend traag, geregeld hoor ik haar vreselijke kreten van ongenoegen slaken.

We hebben zoals altijd enorm veel plezier gehad, veel gelachen, veel gepraat en goed geshopped.

Het volgende blog komt vanuit Nederland, vandaag gaat het er niet meer van komen.

Ik wil Emily en Lea en iedereen die dit weekend vertrekt, alvast een goede vakantie toewensen, de aswolk is verdwenen dus niets staat een ongestoorde vlucht in de weg. Geniet ervan.

De reacties heb ik echt heel leuk gevonden, iedere keer toch spannend om te kijken óf en wie er heeft gereageerd. Bedankt daarvoor!

woensdag 26 mei 2010

Time flies…

Vanmorgen landde bijna een hetelucht ballon in de tuin. Deze was zo dichtbij dat we het geblaas konden horen en de mensen in het mandje konden zien. Kennelijk is hier dichtbij een vertrekplaats.

Leuk om te zien, prijzen op internet opgezocht maar dat is niet mis. We zien die ballonnen alleen rond een uur of 7 ‘s- morgens en dan de rest van de dag niet meer,Balloon

Bijna in de tuin

Het was stralend zo vroeg in de ochtend, helaas duurde dat maar even en was het een regenachtige dag. We hebben gelezen, gepuzzeld, gekletst en voorzichtig ontstaan plannen voor een weekje in … , maar dit zijn nog plannen. Nog maar 2 dagen in Florida, wat gaat het toch snel, ja, time flies when you have fun.

Vandaag een spannende dag, de spaceshuttle keert terug op aarde en er wordt een nieuwe poging ondernomen om de olie spill onder controle te krijgen. Allemaal duimen dat dit gaat lukken.

dinsdag 25 mei 2010

Dolfijnen spotten

Op het Floridaforum had ik een tip gelezen over dolfijnen spotten in Clearwater op een kleine boot ‘Little Toot’.

little toot

In december waren we met de Seascreamer de zee op geweest maar we hebben toen nauwelijks dolfijnen gezien, af en toe een vin boven water, ze zwommen niet mee.

We vertrokken gisteren vroeg richting Clearwater om de tour van 11.00 uur te halen. De Gulfcoast met de prachtige views over het water is toch een heel ander stukje Florida dan de omgeving van Orlando, beide hebben zijn eigen charme, maar de kust spreekt me eigenlijk wat meer aan. We waren op tijd bij Little Toot, je krijgt een gratis parking ticket en kunt je auto dan vlakbij parkeren. Deze dolphin watch is een echte aanrader, rustig varen, vriendelijke bemanning, de captain geeft veel uitleg. Maar niet onbelangrijk, dolfijnen spotten. We hadden geluk, pa, ma en een kleintje zwommen een heel eind mee, de ohh’s en ahh’s waren niet van de lucht. Maar wat zijn ze lastig te fotograferen, ik kon vanwege de zon niet goed op de display kijken en de dolfijnen gingen, zoals je van ze kunt verwachten, boven en onder water. Ik heb heel veel foto’s van de zee en de arm van mijn buurman die aan het filmen was. Maar toch een paar foto’s kunnen maken van deze prachtige dieren. 

Dolfijnen

Wat een fantastisch gezicht.

mam en baby

Zo hoort het, born free, stay free.

Pap, mam en kind

Je moet er toch niet aan denken wat die vreselijke olieramp de fantastische zeedieren aandoet.

Na  de tocht zijn we riching St. Petes gereden naar onze favoriete shopping mall Tyrone. Heerlijke Stromboli gegeten en rondgekeken. Aan het eind van de middag weer richting de villa. Hoe dichter we bij Davenport kwamen hoe meer tegenliggers de koplampen aan hadden en hoe donkerder de lucht werd. We moesten nog een paar boodschappen halen bij de Publix en toen we daar binnen waren hoorden we het onweer losbarsten. We hadden plannen om uit eten te gaan, maar besloten ter plekke wat meer boodschappen te doen zoda we er niet meer uit hoefden. Dat was een goede beslissing, toen we de Publix uitkwamen was er zo’n enorme bui, je kon echt geen hand voor ogen zien. Léonine ging de auto halen, de boodschappen en mij ingeladen en naar de villa. Veel politie met sirenes, we weten nog niet wat er aan de hand was.  Het was werkelijk noodweer, wegen overstroomd, bij de villa aangekomen wilden we, (eigenwijs) direct naar binnen. Van de oprit tot de voordeur is drie meter, maar we waren tot op de Jansen en Tilanus nat. 

We hebben weer heerlijk gekookt, alles vers, waarna we naar het schandaal van Sarah Ferguson hebben gekeken dat in Amerika breed op de TV wordt gebracht, Larry King besteedde er zelfs uitgebreid aandacht aan. Vandaag wordt weer een lazy day, het is zwaar bewolkt en het zal niet lang duren voordat er weer een bui komt. Maar geen probleem, we amuseren ons prima.

maandag 24 mei 2010

Op een mooie Pinksterdag

Zondag 1e Pinksterdag, een rustdag, de bedoeling was om lekker uit te slapen. Helaas, om 7.00 uur klaar wakker en een stralende zon lonkte. In de verte stegen drie hete lucht ballonnen op. De foto is genomen vanuit de lanai, we hebben echt vrij uitzicht.

Early morning in Davenport

Na (alweer) de ochtend luierend bij de pool te hebben doorgebracht moesten we in de middag even terug naar Best Buy. Bij de gisteren gekochte camera zat wel een heel summiere gebruiksaanwijzing en we wilden graag weten hoe dat zat. Nou heel simpel, die dingen maken ze niet meer, er zat een CD-rom bij, de z.g. owners manual, ik had gewoon niet goed opgelet. We vroegen de medewerker of hij een paar basis principes wilde uitleggen. Dat wilde hij graag en we liepen naar de display waar de camera die ik gisteren kocht stond. We geloofden het bijna niet, de camera was nu $ 30,— duurder, dat klopte volgens de medewerker, een nieuwe week, nieuwe aanbiedingen en deze was nu niet meer in de aanbieding. Dat zijn heel leuke dingen. We moesten ook nog even terug naar J.C. Penney, daar geeft Léonine  uitleg over op haar weblog. Bij Penney’s liep een mevrouw met een wandelwagentje met daarin … een Yorkshire terrier. We wilden dit fenomeen graag op de gevoelige plaat vastleggen en vroegen de eigenaresse of we de ‘cute dog’ mochten fotograferen. 

 

How cute

Dat mocht, mevrouw vond het zelfs erg leuk dat we zo enthousiast waren. Bij Penney’s voor Yorki op de grond gelegen om hem/haar te vereeuwigen.

Only in America.

Vervolgens door naar Ross dress voor less. Deze tip kregen we van Ina en daar hebben we volop gescoord, merken tegen heel kleine prijsjes, je moet wel even snuffelen maar dan kun je heel leuke dingen vinden, echt een aanrader.

Nu is het uit met de rust, morgen gaan we weer ‘aan de bak’, in Florida, dat dan weer wel, wat een opgave!

zondag 23 mei 2010

A lazy day

 

Vandaag was een luie dag, in de ochtend lummelen, mailen en uitgebreid telefonisch met hubby bijgepraat die weer in Nederland was aangekomen.

Wat is dat toch in Florida, thuis ben je eigenlijk altijd bezig maar hier niet vooruit te branden. Wel erg relaxed. Wat gezwommen, gelezen en ge-zond. Rond de villa is een heuse ‘veestapel’, konijntjes, eekhoorns, prachtige vogels.

Huisreiger

 

Ik ben al een tijdje op zoek naar een andere camera, bij de Walmart waren geen leuke aanbiedingen en we zijn gaan neuzen bij Best Buy. Ineens zag ik ‘hem’ staan, een leuk, lief cameraatje, 12,2 pixels, 5x zoom voor een prijs waarvoor je die in Nederland niet kunt kopen. Leuk hoesje erbij, de koop was snel gesloten. We werden erg goed geholpen in Best Buy door een leuke meid die verstand van zaken had.

Cameraatje

Via een tussenstop bij de Publix zijn richting de villa gegaan waar we samen uitgebreid hebben gekookt. Léonine en ik hebben daar thuis weinig tijd voor en hier kunnen we ons uitleven. De supermarkten liggen vol met heerlijke produkten. ‘s Avonds nog wat buiten gezeten en daarna onder het genot van een Chardonay een mierzoete DVD bekeken, the butchers wife, bijna een classic, met Demi Moore. Deze dag is zo goed bevallen dat we vandaag een soortgelijke dag hebben gepland.

Maar wees gerust, vanaf morgen komt er weer wat aktie in. Geniet van de vrije Pinksterdagen!

zaterdag 22 mei 2010

Boggy creek boatride

Weer een stralende dag, we hebben echt geluk deze vakantie, fantastisch weer. We blijven vroege vogels, om 6.30 uur zijn we up and about. We begonnen met een heerlijke smoothie van Léonine en wat later hebben we  uitgebreid ontbeten, scambles eggs, bacon, toast, koffie en thee. 

Hot, hot, hot

Nieuws bekeken en de weersverwachting, dat komt wel 10x per uur voorbij, nou het zou een mooie dag blijven.

Florida maakt zich al op voor het hurricane seizoen, de afgelopen twee jaren zijn er weinig orkanen geweest en de verwachting is dat het dit jaar wel eens anders zou kunnen zijn.

Hurricane seizoen

We hebben de ochtend bij het zwembad lekker in de zon gezeten, gezwommen, gelezen, wat wil een mens nog meer. Om een uur of één richting Boggy Creek voor de boatride. Maar eerst langs de villa van Anita, Villa Waterlily, prachtige gelegen op de  mooie community Watersong.

Villa Anita

Gesloten hek, bewaking, je moet je aanmelden, vertellen voor wie je komt en wie je bent, heel veilig. De lamellen waren gesloten dus we konden helaas niet naar binnen gluren. Wel omgelopen en het zwembad en jacuzzi, die foto is echter niet goed gelukt.

Aan een plein

Villa ligt aan een plein, veel ruimte aan de voorkant en vrij uitzicht aan de achterkant.

Daarna op naar de Boggy Creek airboat ride. Het meisje aan de kassa vertelde dat we een private tour konden nemen, de groep bestond dan uit 6 personen en de prijs was $ 54,95 per persoon, de reguliere trip bedroeg $ 25,95 per persoon. Het was nagenoeg uitgestorven en we kozen voor het reguliere boottochtje. We zaten uiteindelijk met 6 volwassenen en 1 kind in de boot, dus hoezo een private tour, die hadden we eigenlijk.

 Airboat

De airboat ride is aardig maar we waren het erover eens dat dat we dit nooit weer zouden doen, we werden gewezen op een reiger, die hebben we in Nederland in overvloed en ik stond als een malloot een foto van die reiger te maken.

 

Ga weg, ik wil rust

In het riet werd een alligator gespot, als je goed keek kon je zijn ogen zien, maar het was in de middag en de alligator wilde alleen maar slapen en geen pottekijkers in een lawaaiige boot.

 

Boggy creek

We scheurden over het water, het windje was heerlijk en de vegetatie prachtig. Maar ik vond het heel triest dat die arme vogels wegvluchten voor die herrieboot. Dit kan niet goed zijn voor de natuur.    

Boggy creek cypress

Na de boottocht hadden we een missie bij Outdoor World in de Prime outlet. Onderweg daar naartoe kwamen we langs het huis van Arjan en Ina, dat had Léonine nog niet gezien, dus even een stop gemaakt.

Nadat we onze missie bij Outdoor World hadden volbracht hebben we uiteraard een kijkje genomen in de Prime. Eerst een frappuchino genuttigd en vervolgens een aantal winkels bezocht en nog wat gescoord. Hierna richting Davenport. Onderweg bij de Publix gestopt, Sushi als starter en een pizza voor de buis gegeten, glas wijn erbij, helemaal relaxed.

We wensen iedereen fijne Pinksterdagen en mooi weer.

vrijdag 21 mei 2010

Universal studio’s

Jaren geleden zijn we voor het laatst in Universal studio’s geweest, het werd dus tijd voor een hernieuwde kennismaking. Woensdag zijn we op tijd vertrokken en om 9.15 uur reden we de parking op, we kozen voor preferred parking, kosten $ 18,--  i.p.v. $ 14,-- voor een reguliere parkeerplaats. We stonden lekker dichtbij. Erg fijn dat het een parkeergarage is, zodat je bij terugkomst niet in een loeihete auto stapt.
Tickets gekocht, de cassiere probeerde ons met alle overtuigingskracht die ze in zich had tickets voor 2 parken te verkopen Universal en Islands of Adventure, maar dat was niet aan ons besteed.

Universal studio's

Het was uitermate rustig in het park, geen wachtrijen

Mei 2010 036

de ‘straten’ waren leeg.

Mei 2010 025

Terwijl ik een foto maakte kreeg ik opeens een vriendelijke farao voor de lens:

Tutanchamon

De eerste attractie die we bezochten was Shrek, geen wachtrij meteen door. Hetzelfde bij Krustyland,

Krustyland

the Simpsons. Deze ride kwam me bekend voor, jaren geleden hebben we Back to the future gedaan en het lijkt erop dat die is omgebouwd naar Krustyland, maar daar ben ik  niet zeker van. Vervolgens ET ‘gedaan’ die tammer was dan we ons herinnerden. Hierna besloten we dat we genoeg door elkaar waren geschud en lieten de overige aktieve attracties voor wat ze waren. Langzaam aan werd het iets drukker maar nergens echte rijen. Op zijn Amerikaans gelunched met een hamburger, fries en coke. Vervolgens richting het optreden van de Blues Brothers in Delancy street.

We vonden aan de overkant van het podium(pje) een trap in de schaduw en zijn op de bovenste treden gaan zitten waar we een uitstekend zicht hadden.  De heren arriveerden in een oude policecar.

Bluebros

Het optreden was swingend, Mabel, de zangeres had een bijzonder krachtige stem en was een echte topper. Om de toeristen te amuseren werd een polonaise ingezet, we zaten veilig boven aan de trap en ondanks herhaaldelijk wenken van een van de broers zijn we lekker blijven zitten. Het ‘concert’ duurde in totaal 10 hele minuten.

Blues brothers

Mabel

Nog wat door de straten gelopen en we vonden het wel goed, we hadden een leuke dag maar wel bloedheet.

NewYork

Terug in de villa zijn we heerlijk het zwembad ingedoken.

donderdag 20 mei 2010

Woensdag 19 mei

Zoals gezegd zou woensdag een bewolkte dag zijn, dus uitstekend shopweer. De ochtend heerlijk rondgelummeld, gemaild, gelezen en al die zaken waar je thuis geen tijd voor hebt. In de middag naar de Premium, prima outlet, veel bekende merken. Uitstekend geslaagd bij Fossil (tip van Lidy), Brooks brothers, mooie kwaliteitskleding, Ralph Lauren, geen toelichting nodig, Perfumania, spreekt ook voor zich, Bass, aanbieding één paar schoenen kopen, twee paar gratis, prima shopping middag.

Onderweg naar de villa bij de Publix de ingrediënten voor het diner gekocht en Léonine heeft weer heerlijk gekookt. We hebben ‘s avonds de staten en plaatsen de revue laten passeren waar we in Amerika hebben geshopt, nou hou je vast, dat was in New Hampshire, Massachusetts, Maine, Vermont, Connecticut, New Jersey, Pennsylvania, New York, Virginia, Washington DC, Alabama, Mississippi, Georgia, Tennessee, Louisiana, California, Nevada, Utah, Arizona en uiteraard met stip op één Florida.
We denken zelf dat we nu best ervarings-deskundigen zijn op het gebied van shoppen in Amerika. Al deze staten hebben hun eigen shopcultuur. Daar kun je meer over lezen op de weblog van Léonine.


Vandaag, woensdag zijn we naar Universal Studio’s geweest, een super dag, we hebben geen benen meer over, het was loeiheet en we waren heel blij dat we een ticket voor één park hadden gekocht. Want zes uur aktief in een verzengende hitte vraagt iets van een mens. Onze belevenissen in Universal kun je morgen lezen.

dinsdag 18 mei 2010

The Floridian

 

Een donker begin van de dag, het is zwaar bewolkt en warm, de luchtvochtigheid is hoog, als je naar buiten loopt lijkt het of je een natte warme deken over je heen krijgt. Een rustige start van de dag, Léonine heeft haar weblog bijgewerkt, ik ben aan het mailen en na deze lummelochtend vertrokken we naar The Grand Floridian, één van Disneys resorts. Daar hadden we een encounter met Ton en Lidy.

Grand Floridian

Als we de auto hebben geparkeerd stappen we in de boot en varen richting het hotel, we moeten overstappen op een andere boot die ons uiteindelijk naar The Floridian brengt.

Een luxe hotel met een prachtige lobby. De medewerkers lopen in bijzondere ‘bedrijfskleding’, de dames een saai grijs pak met een wijde grijze rok, die zo gesneden is dat iedereen er als een tientonner uitziet, de heupen worden enorm breed, sommige dames hebben die van zichzelf al en deze kleding maakt dat allemaal een graadje erger.

In de prachtige lobby staan bankstellen, op één ervan lag iemand languit lui te zijn. Niemand die er iets van zei of zich er aan stoorde. Ze volgde ons echter met argusogen en op deze foto kun je mevrouw zien, goed kijken hoor, rechts achter.

rich and bored

We lopen nog wat rond en bekijken de winkeltjes en zoeken naar een restaurant om wat te drinken. Uiteindelijk stelt Ton voor om naar een ander hotel te gaan.

The Floridian

We stappen op de monorail en komen uit bij het Contemporary resort, een ultra modern hotel. Daar vinden we een plek om gezellig bij te praten, wat we uitgebreid doen. Hier is ook het restaurant Chef Mickey en er staan al lange rijen om binnen te komen zodat ze langs het buffet  mogen lopen. Aan het eind van de middag besluiten we terug te gaan naar de auto en stappen in de monorail die ons naar het parkeerterrein zal brengen. In de monorail staan we wat grapjes te maken met wat Duitse woorden ertussen, een jonge Amerikaan breekt in en zegt heel blij dat hij dat verstaat want hij heeft een paar jaar in Duitsland gewoond. Vriendelijk stellen we hem teleur dat we Nederlands zijn. Bij het verlaten van de monorail brult hij ons een vrolijk Auf Wiedersehen toe.

We nemen hartelijk afscheid van Ton en Lidy, hun lange verblijf loopt ten einde. We hebben een heel gezellige middag gehad.

Vandaag gaan we in de herkansing voor het shoppen, het wordt een bewolkte dag met regen, dus uitstekend shopweer. Léonine is op internet op jacht naar mooie aanbiedingen.

Op het nieuws hoor ik dat ze in Miami nu suntan butlers hebben, dat zijn mooie jongens wiens werk bestaat uit het insmeren van badgasten met zonnebrand lotion, nou ja… only in America!

maandag 17 mei 2010

Shoppen

Dat was de bedoeling gisteren. Na een heerlijk ochtendje aan de pool te hebben doorgebracht was het de beurt aan de eerste shopping ronde. Op naar de Florida Mall. Op deze zondagmiddag was het behoorlijk druk. We hadden geluk, er reed net iemand weg van een plekje onder de bomen, want wat is het warm, daar moeten we nog even aan wennen. In de mall was een promotie aan de gang voor de US Virgin Islands, een vakantiebestemming. Gezellige reggae muziek, danseressen en steltlopers, prima sfeertje.

Steltloper

Maar er moest geshopped worden en we hebben de mall rondgelopen, gekeken, iets gegeten en… konden het zelf niet geloven, we hebben niets gekocht!!! We vonden het heel bijzonder dat we zonder iets een shoppingmall uitkwamen. We hebben geconcludeerd dat we nog even op gang moeten komen, we verwachten ook dat het wel goed komt. Diep teleurgesteld zijn we naar Davenport gereden en kwamen in een forse namiddag onweersbui terecht. Fles wijn opengemaakt en ons verdriet weggespoeld, waarna we heerlijk zalm met salade hebben gegeten. Het is nu 6.00 uur en het heeft geregend vannacht, we hebben nog geen plannen voor vandaag, eerst de weersvoorspelling afwachten.

De vulkaan is nog bezig, horen we op het nieuws en hindert toch weer het vliegverkeer.

zondag 16 mei 2010

Luieren en zonnen.

Bedankt voor de reacties, heel leuk dat jullie meelezen.

Hoop dat de terugkerende forummers na een voorspoedige reis goed zijn thuisgekomen.

We zijn de reis inmiddels vergeten, gisteren heerlijk bij het zwembad gelegen, het is schitterend weer, lekker warm, de neuzen zijn al rood, het gaat snel in de Floridiaanse zon. We hebben in de tuin vogels die het hoogste lied zingen en af en toe op de lanai landen en ons vriendelijk (denken we) bekijken. Het ruikt heerlijk in de tuin,  bloeiende struiken met prachtige bloemen. Gisteren hebben we ingeslagen bij Walmart en Publix, de koelkast staat vol heerlijkheden. De auto is prima een keurige Chrysler Sebring, rijdt uitstekend.

De villa heeft een PC maar die is ontzettend langzaam. We konden de code niet vinden om de meegebrachte laptop op het wifi netwerk te krijgen, ik werd er chagrijnig van. De Engelse eigenaren gemaild en gebeld maar ze zijn onbereikbaar. Vanmorgen keken we het informatieboek van de villa in en ja hoor daar stonden de codes. De mini werkt nu als een speer. Ja, gewoon eerst kijken en dan pas zeuren.

Gisterenavond als zombies voor de TV gehangen en naar Forrest Gump gekeken met een lekkere fles Chardonnay.   Vannacht hebben we redelijk geslapen en waren om 6.00 uur wakker. Léonine heeft een heerlijke smoothie gemaakt, verse aardbeien, bananen, sinaasappels. Daarna uitgebreid ontbeten en als dat gezakt is lekker hangen in de pool en zonnen. Vanmiddag staat de eerste shopping tour gepland, de Florida Mall. De resulaten daarvan lees je morgen.

zaterdag 15 mei 2010

We zijn er... after a flight from hell!

Geen leuker gezicht dan een lange rij voor de incheckbalie, zeker als je die voorbij kunt gaan en ontspannen bij de Premierbalie kunt inchecken. Zo gezegd zo gedaan, na 3minuten alles geregeld en op naar de koffie en thee. Boarding bleek ook een piece of cake, security herkende ons aan de stickers op het paspoort dus snel afgewikkeld. Geen bodyscan, gewoon handmatig fouilleren. Maar aan alle goede dingen komt soms een einde. Tijdig boarden en op tijd vertrokken, vliegtuig was niet vol dus de bemanning nam het het ervan. De crew bestond uit een aantal niet uitgeslapen grumpy men die zich kenmerkten door wel ontzettend interessante kapsels. Als je Donald Trump kent, nou zo iets. Alles was de heren te veel en hun probleemoplossend vermogen ontbrak. Léonine had een traytable die in een hoek van 45 graden hing zodat de versnaperingen naar haar toe bleven komen. 'Stop d'er maar een kussentje onder, anders weet ik het ook niet' was de reactie van de kloon van Trump. Goed, op een onbewaakt ogenblik ontsnapte de wijn aan haar aandacht en de inhoud van het glas kieperde in haar schoot. Aankomst op Dulles ruim op tijd, om 14.15 uur aan de gate, immigrationhal was leeg, dus in drie minuten naar de security, ook geen rijen, we zaten na 20 minuten op het 'gezellige' Dulles. De vervolgvlucht zou om 18.35 uur vertrekken, we hadden ruim de tijd.

Toen gebeurde het, hou je vast:
er was een thunderstorm in de buurt en ons toestel kwam later binnen, we zouden gaan boarden 18.51 uur, echter dat werd 19.30 uur, niet zo'n probleem.
Boarding begon om 19.15 en om 19.35 werd de deur gesloten, maar thunderstorm: luchthaven werd gesloten. Rond 20.00 uur richting startbaan en ja hoor: thunderstorm en luchthaven wederom gesloten. Het duurde en duurde en niets gebeurde, de captain liet ons weten dat ze een alternatieve route gingen berekenen en dat daarbij rekening gehouden moest worden met voldoende brandstof. Na 5 minute stilte kwam de mededeling: 'we have no idea when we are leaving'. Ineens zette het toestel zich in beweging en gingen we op weg... terug naar de gate. Hierop volgde een mededeling dat iemand aan boord onwel was geworden en dat we teruggingen naar de gate waar de paramedics gereed zouden staan. Bij de gate was het een ware lichtshow, ambulances, brandweer, police, sherriff en afzetvoertuigen (die zich onmiddellijk rond het toestel schaarden). De passagier ging lopend van boord dus wij hadden geen idee wat er aan de hand was (bleek later toch ernstiger te zijn dan gedacht, was een hartinfarct). Mededeling van de captain: 'Folks we are getting fuel and be on our way'! 15 minuten later 'Folks, we have an other problem, the crew needs to be changed', zij waren inmiddels 15 uur aan het werk, het maximum is 16,5 uur, dus er moest vervanging. Die kwam redelijk snel, waarbij echter al snel duidelijk werd dat
één van de flightattendants ook wat krap in zijn toegestane uren zat. Dus: snel zitten en de deur sluiten, want als die gesloten is dan kunnen ze vertrekken. Zo gezegd zo gedaan, deur werd gesloten, slurf werd weggereden en iedereen slaakte een zucht van verlichting, het was inmiddels 22.00 uur. Maar tot onze stomme verbazing werd de slurf weer aan het toestel bevestigd en ging de deur open. De FAA had gesommeerd dat de betrokken flightattendant toch moest worden vervangen. Dus weer wachten!
Uiteindelijk vertrokken we om 22.30 uur richting startbaan, daar stonden we in de rij en om 22.45 uur waren we in de lucht.
Om 00.30 uur landden we uiteindelijk in Tampa (6.30 uur in Nederland). Auto opgehaald, een leuke Dollar medewerker, die ons niets aansmeerde en we vertrokken richting Davenport waar we om 02.30 uur aankwamen (8.30 uur Nederlandse tijd). We konden meteen naar Nederland bellen dat we goed waren aangekomen.
Na een glas wijn bed ingedoken in de hoop dat we zouden kunnen slapen, we waren redelijk 'versleten', nou dat slapen hield niet over, twee uur later zijn we er maar uit gegaan.
Liggen nu bij het zwembad met een ietwat wazige blik. Wordt vervolg...

donderdag 13 mei 2010

We zijn er klaar voor!

Koffer bijna gepakt, online ingechecked mooie stoelen 17a en b in de 777, dus volop ruimte. We kunnen vertrekken, morgenochtend Léonine ophalen en op naar de luchthaven. De aswolk geeft waarschijnlijk geen problemen meer, de vlucht van vandaag is op tijd vertrokken, als de vulkaan zich rustig houdt zullen we morgen smoothly de oceaan over kunnen.

Op het werk de out-of-office aan, lopende zaken overgedragen en de eerstkomende 16 dagen zon, plezier, warmte en vooral geen verplichtingen.

Onze plannen om met de auto over Daytona beach te cruisen zullen we moeten bijstellen, vriendelijke waarschuwing van Ton dat het zand te rul is om op te rijden. Jammer, maar laat het dan maar zo blijven want dat betekent in ieder geval geen regen. De weersvoorspelling ziet er prima uit, zodat ‘de stemming er prima inzit en als er niets verandert dit ook zo zal blijven’© .

zondag 9 mei 2010

Nog 5 dagen te gaan

Een koude, grijze zondagmiddag in Den Haag, uit het raam zie ik in winterjassen gestoken jonge ouders met kleine kinderen de eendjes voeren. Die eendjes krijgen zoveel brood dat ze bijna zinken, ze zijn dik, vadsig en heel brutaal, ze waggelen over de weg en belagen argeloze voorbijgangers bedelend om voedsel. Eigenlijk treurig, een eend in de vrije natuur wordt gemiddeld 29 jaar, die in een park of sloot ca. 1,5 jaar, ze sterven voortijdig aan vitaminegebrek. Dit is te wijten aan de eenzijdige brood voeding dat met alle goede bedoelingen zo royaal wordt gegeven, maar hen uiteindelijk voortijdig fataal wordt.

Maar er is een mooi vooruitzicht, als de vulkaan met die onuitspreekbare naam Eyjafjallajokull geen roet in het eten gooit vertrekken we vrijdag de 14e richting Florida.

Vulkaan

Op dit moment is het vliegverkeer over de Atlantische oceaan verstoord, er wordt omgevlogen, de vlucht naar Washington duurt op dit nu 2 uur langer. Dit heeft weer gevolgen voor het halen van je overstap, we wachten het maar af.

De auto is inmiddels gehuurd bij Dollar via onze oosterburen, ik ben in het bezit van de Dollar express card en die wil ik gebruiken, het scheelt in ieder geval tijd aan de balie, alle gegevens zijn bekend en de creditcard is niet nodig.

We gaan in ieder geval 2 dagen naar Miami maar we wachten met het boeken van een hotel. Op de dagen die we gepland hadden blijkt het te gaan regenen. Het is me overigens een raadsel hoe ze dat 2 weken van te voren kunnen voorspellen maar goed, we boeken wel vanuit Orlando, er is in ieder geval plaats genoeg.

Het is al weken schitterend weer in Florida, zon, zon en nog eens zon en hoge temperaturen. Op dit moment zijn veel Nederlanders in Florida voor de meivakantie en ik lees in hun verslagen alleen maar goede berichten over het weer.  De vooruitzichten voor Orlando blijven goed. We willen ook een dag naar Daytona beach, je kunt daar met je auto het strand op, beetje cruisen en dan naast je auto zonnen.

 Daytona beach

De eerste keer dat we in Amerika waren kregen we een rode Cadillac Seville mee, een enorme bak.

Cadillac Seville

Wij gingen het strand op, je moest toen ik meen een kwartje of een dollar betalen. We reden langzaam door het zand en na een paar minuten beng…. tot zijn assen in het zand, niet voor- of achteruit. We zijn uiteindelijk door een tow truck eruit getrokken en kregen het advies de versnelling te gebruiken, we waren nl. in zijn automatische drive het strand op gereden en dat ging niet. Anyway, we gaan in de rebound de komende vakantie. Afgelopen vrijdag ontving ik weer het mailtje van United of ik er toch wel aan dacht dat volgende week een vlucht gepland stond,  “Prepare for your upcoming United flight on Fri, May 14”,

Beste mr. United, aan ons zal het niet liggen, Léonine en ik zullen er ruim op tijd zijn, you too?

United - 777