Nog 5 dagen te gaan

Een koude, grijze zondagmiddag in Den Haag, uit het raam zie ik in winterjassen gestoken jonge ouders met kleine kinderen de eendjes voeren. Die eendjes krijgen zoveel brood dat ze bijna zinken, ze zijn dik, vadsig en heel brutaal, ze waggelen over de weg en belagen argeloze voorbijgangers bedelend om voedsel. Eigenlijk treurig, een eend in de vrije natuur wordt gemiddeld 29 jaar, die in een park of sloot ca. 1,5 jaar, ze sterven voortijdig aan vitaminegebrek. Dit is te wijten aan de eenzijdige brood voeding dat met alle goede bedoelingen zo royaal wordt gegeven, maar hen uiteindelijk voortijdig fataal wordt.

Maar er is een mooi vooruitzicht, als de vulkaan met die onuitspreekbare naam Eyjafjallajokull geen roet in het eten gooit vertrekken we vrijdag de 14e richting Florida.

Op dit moment is het vliegverkeer over de Atlantische oceaan verstoord, er wordt omgevlogen, de vlucht naar Washington duurt op dit nu 2 uur langer. Dit heeft weer gevolgen voor het halen van je overstap, we wachten het maar af.

De auto is inmiddels gehuurd bij Dollar via onze oosterburen, ik ben in het bezit van de Dollar express card en die wil ik gebruiken, het scheelt in ieder geval tijd aan de balie, alle gegevens zijn bekend en de creditcard is niet nodig.

We gaan in ieder geval 2 dagen naar Miami maar we wachten met het boeken van een hotel. Op de dagen die we gepland hadden blijkt het te gaan regenen. Het is me overigens een raadsel hoe ze dat 2 weken van te voren kunnen voorspellen maar goed, we boeken wel vanuit Orlando, er is in ieder geval plaats genoeg.

Het is al weken schitterend weer in Florida, zon, zon en nog eens zon en hoge temperaturen. Op dit moment zijn veel Nederlanders in Florida voor de meivakantie en ik lees in hun verslagen alleen maar goede berichten over het weer.  De vooruitzichten voor Orlando blijven goed. We willen ook een dag naar Daytona beach, je kunt daar met je auto het strand op, beetje cruisen en dan naast je auto zonnen.

 

De eerste keer dat we in Amerika waren kregen we een rode Cadillac Seville mee, een enorme bak.

Wij gingen het strand op, je moest toen ik meen een kwartje of een dollar betalen. We reden langzaam door het zand en na een paar minuten beng…. tot zijn assen in het zand, niet voor- of achteruit. We zijn uiteindelijk door een tow truck eruit getrokken en kregen het advies de versnelling te gebruiken, we waren nl. in zijn automatische drive het strand op gereden en dat ging niet. Anyway, we gaan in de rebound de komende vakantie. Afgelopen vrijdag ontving ik weer het mailtje van United of ik er toch wel aan dacht dat volgende week een vlucht gepland stond,  “Prepare for your upcoming United flight on Fri, May 14”,

Beste mr. United, aan ons zal het niet liggen, Léonine en ik zullen er ruim op tijd zijn, you too?