Voorjaar in Florida!

In Florida is het voorjaar losgebarsten en is het genieten van zon en heerlijke temperaturen.
Dit was een week waarin we van alles hebben gedaan maar vooral in een vakantie tempo en lummelen stond hoog in het vaandel.

Allereerst een tripje naar de Tommy Hilfiger Clearance store in het Kissimmee Clearance center op de US192, als je deal wilt dan lukt dat daar, truien $ 6,99, shirts $ 9,99, jurkjes, bloesjes, zelfs leuke blazers, ga zo maar door, spotgoedkoop. Het is wel aan te raden vroeg in de ochtend te gaan want deze winkel is erg populair, to put it mildly!

Dinsdag was het weer music time in Busch Gardens, dit maal een optreden van Strawberry fields the tribute een Beatles coverband.  De Amerikanen zijn (nog steeds) wild van de Beatles en groepen uit die tijd, de zogenaamde British Invasion.
Zal er kort over zijn, de heren redden het door een lekker sfeertje neer te zetten en het publiek te bespelen, ze moeten het niet hebben van hun zangkwaliteiten, om over de foute pruikjes maar niet te spreken. We hadden toch weer een leuke ochtend als was het alleen maar om naar de mensen te kijken en mee te brullen met de liedjes.
Dit was voor dit jaar het laatste concert, de show van de volgende week slaan we over.

Via de olifanten waarmee ik nog steeds, terecht of onterecht, ziels medelijden heb en de gorilla's waar eentje een acrobatische stunt uithaalde waar hij veel succes mee had, zijn we naar het geheel vernieuwde Moroccan Palace gelopen om de show Iceploration te zien.

Het theater ziet er uitstekend uit en we genoten in lekkere stoelen van de show.

Natuurlijk zijn we ook naar de huisdierenshow Opening night Critters geweest, altijd leuk!

Dit was meteen een voorlopig afscheid van Busch Gardens!

Op de terugweg gebeurde op de snelweg een stukje vóór ons een akelig ongeluk, 4 auto's in volle vaart op elkaar. Binnen no time waren statetroopers en sheriffs ter plaatse maar ook een aantal op het oog normale sedans die opeens in de bumpers, op de ramen en daken allerlei alarmlichten hadden, ze kwamen aangereden door de middenberm, over de vluchtstroken, 'gewone' auto's beige, blauw, wit, zij patrouilleren dus ongezien op de snelweg. Geen gewonden gelukkig, iedereen kroop uit de auto's.

Voor het eerst deze vakantie zijn we naar de Atlantische kust geweest en hebben de Black Point Wildlife Drive in Merrit Island gereden. 

Bij de ingang staat een rek met brochures en enveloppen, je neemt een brochure en doet dan $ 5,-- in een envelop die je in een bus gooit en je begint de drive.

Het is een mooi natuurgebied, we hebben veel bijzondere vogels gezien, die ik niet op de foto heb kunnen zetten.
Er is ook een manatee viewing point, daar zagen we twee manatees in het troebele water. We zijn zo verwend bij Blue Springs dat een foto hier geen enkele zin had.

Daarna zijn we naar Cocoa Beach gereden, daar waren we zo lang niet geweest. Het is een toeristische surfcity, de Atlantische kust heeft uiteraard hoge golven. Het heeft een lekker strand, maar voor mij haalt deze kant het niet bij de prachtige Gulfcoast met zijn witte stranden.

We dronken koffie bij Starbucks en daar ik hoorde een meisje praten met de coffee guy en begreep dat ze Nederlandse was. Bij vertrek wenste ik haar vriendelijk 'goedemiddag', waarna we nog even met elkaar kletsten. Zij was er bijna 3 maanden maar niet zo te spreken over Cocoa beach ze vertelde dat de stad veel overlast heeft van alcohol- en drugs verslaafden. Ze logeerde bij haar moeder die daar sinds kort woonde.

In al die jaren dat we in Amerika komen hadden we nog nooit bij Cici's Pizza gegeten. We hoorden van vele kanten dat je er best lekker kunt eten. We hebben het geprobeerd, je krijgt veel voor weinig, het was de eerste en meteen de laatste keer dat we er waren.

Zaterdagochtend was mijn verwen ochtend bij de Signature spa, Calvin stond al op me te wachten. Kwebbel de kwebbel, bijna weer naar huis, leuk geweest, wanneer komen jullie terug. Opeens kijkt hij me aan maar erg nadrukkelijk naar mijn haar en zegt 'weet je dat we hier ook haarstylistes hebben'? Beng... dit was toch wel een harde confrontatie. Mijn haar zat echt vreselijk, veel te lang en niets mee te beginnen maar ik wilde het uitzingen tot we thuis waren. 'Yes Calvin I know' zuchtte ik en gaf excuses dat ik niet graag bij een vreemde kapper kwam, hakkel de hakkel. Hij was echter niet voor een gat te vangen, 'we hebben goede stylistes, waarom probeer je het niet, als je niet tevreden bent hoef je niet te betalen'. Nu klinkt het allemaal wat pusherig maar het ging in goede harmonie en ik besloot op zijn aanbod in te gaan. 

De styliste, een struise lady zei, 'talk to me, how do you want it'  ik legde uit, kort hier, niet te kort daar, alle krullen eruit föhnen enz.. Vervolgens waste ze mijn haar en gaf een hoofdmassage die nu nog nagloeit, wat een stevige vingers. Ik moet zeggen dat ik heel tevreden ben, lekker kort geknipt, alle krullen er uit geföhnd en dat alles voor minder dan de helft dan bij Enzo. Slimme jongen die Calvin!

Onze laatste week in Florida is aangebroken, het is voorbij gevlogen. Wat we gaan doen weten we nog niet precies, natuurlijk nog naar Seaworld, ons favoriete park. Het wordt prima weer, dus we amuseren ons wel.

Volgende week om deze tijd zitten we in het vliegtuig richting Amsterdam, nog maar even niet aan denken.