Hoe verdien je 200 euro per uur… !

We zijn in Toronto en hoe we daar zijn gekomen … verhaal op zich. Bij de incheck werd gevraagd of we een vlucht eerder naar Frankfurt wilden nemen, 10 uur ipv 11 uur, er was al wat vertraging wegens de harde wind. Ja hoor, we waren er toch dus hoe eerder we konden vertrekken hoe beter. De vlucht werd uitgevoerd door Lufthansa en verliep prima. In Frankfurt ondergingen we de eerste uithoudings-proef. Een –niet officiële- halve marathon over de luchthaven ergo van de ene uithoek van de terminal naar de andere van een andere terminal. De balie voor de vlucht naar Toronto was nog niet open, dus naar de naast gelegen balie voor informatie. De medewerker checkte het systeem en vertelde dat de vlucht zwaar overboekt was en informeerde meteen of we via London naar Toronto wilden vliegen. ‘Voorwaarden’: aankomst 3 uur later, vlucht naar London business class en per persoon een compensatie van 600,- euro. We hebben er niet lang over nagedacht en zijn akkoord gegaan. We kregen nieuwe boardingpasses en o, ja mochten naar de business class lounge om heerlijk te lunchen, ‘n wijntje drinken en te internetten. Op tijd aan boord voor onze London vlucht maar wat bleek, één van de flight attendants was niet komen opdagen! Dan denk je: ‘gewoon direct een standby er tegenaan en gaan met die banaan’. Nee hoor, die werd na een uur –wij zaten rustig in het toestel te wachten – aan boord gebracht waarna we snel vertrokken. Geslaagd voor de tweede uithoudingsproef (tup) zullen we maar zeggen. Laat Heathrow nu ook niet één van de kleinste airports zijn en dus onze ‘dup’: toen we bij de gate arriveerden hadden we er bijna een hele marathon op zitten. En we mochten meteen aan boord oftewel vlucht net op tijd gehaald. Air Canada is een prima airliner: vriendelijk grond- en cabine-personeel, redelijke ‘chicken or pasta’ en alle drankjes zijn complimentary. Moe maar voldaan door de douane en met

‘nothing to declare’ zagen wij onszelf binnen 10 minuten in een taxi richting hotel gaan. Maar nee, eerst onze ‘vup’! Voor ons allebei een exclusief uitgebreid ‘interview’ door de immigration officers. Lang verhaal kort: na een uur, met grondig doorzochte koffers eindelijk toegelaten in Canada. Een half uur later: prima kamer in een goed hotel, beentjes omhoog en lekkere borrel.

Conclusie: het kost (n)iets maar dan heb je ook wat!