Lake Eola en meer ...

Zondagmorgen bij Lake Eola.

Sommige dingen staan heel lang op het lijstje maar om de één of andere reden zakken ze steeds naar beneden. Maar nu stond het eindelijk bovenaan en op een mooie zondagmorgen tuften we samen met Ton en Lidy naar Lake Eola en de Farmersmarket.

Op de weg ernaartoe passeerden we Pulse, de nachtclub waar vorig jaar zoveel onschuldige mensen zijn doodgeschoten. De plek is afgeschermd met zwarte schuttingen, kippenvel.

Bij het meer was een grote yogasessie aan de gang en de mensen genoten in de warme zon van de oefeningen.
Op het terras van Panera hebben we eerst genoten van een lekkere lunch.
Daarna was het tijd voor de farmersmarkt, wat een gezellige plaats. Stalletjes met de meest uiteenlopende dingen van kleding tot hondenkluiven. Het is opvallend hoeveel mensen hier met hun hond wandelen, voor de kids zijn er veel speelplekken, het is een super gezellige, vrolijke plek met restaurantjes en terrassen.

De wandeling rond het meer is de moeite waard, een prachtige stukje natuur midden in Orlando.

In Busch Gardens was deze week een optreden van Hermans Hermits starring Peter Noone. Het Stanleyville theater was tot de nok toe gevuld.
Zoals altijd werd er een heerlijke show neergezet en zijn Engelse humor is hilarisch. Hij speelt het publiek volledig plat!
Zeer ervaren dames gingen volledig uit hun plaat 

De ijsshow Iceploration is in een nieuw jasje gestoken, het is een prachtige show met kunstschaatsers, acrobaten, meer dan 77 verschillende unieke kostuums in schitterende kleuren komen voorbij.

Ton vroeg of we zin hadden om zaterdag mee te gaan naar Seaworld. Het Seven Seas festival ging van start, een vrolijk eet- en muziek festival, dat op de zaterdagen plaatsvindt tot medio mei. Het spits werd afgebeten door Lynyrd Skynyrd, je weet wel die van Sweet Home Alabama.  Die song kende ik wel, van Lynyrd had ik nog nooit gehoord, maar we hadden wel zin in een oude rockband. Het optreden zou om 4 uur beginnen en om verzekerd te zijn van een plekje zaten we ruim op tijd in het Bayside stadium waar we de tijd doorbrachten naar het kijken van het binnenkomende publiek, dat was eigenlijk de beste show van de zaterdag.

Na eindeloos wachten was het eindelijk zover, de speakers werden volledig opengezet, het publiek ging staan en onder donderend applaus en geschreeuw kwamen ze het podium op.

Verder kan ik er niet veel over zeggen, de decibelen die werden uitgestort waren, voor mij althans, abnormaal, het geluid dreunde door mijn lijf en mijn oren piepten. Oké, het ligt aan mij en sommigen zullen het niet begrijpen maar dit was onverdraaglijk. Lidy keek ook erg ongelukkig en samen zijn we het stadium ontvlucht. ik vraag me af hoe de orka's in het naastgelegen Shamu stadium dit hebben doorstaan. Overigens hadden sommige mensen oordopjes in en hoorden we van Ton en Ray dat meerdere mensen het stadium verlieten. Maar de overgrote meerderheid genoot met volle teugen van de oude rockers.

Bij de Bakery liepen we het terras op om even bij te komen. Een klein meisje had alle aandacht voor een zojuist gekregen groot druipend chocoladeijsje, ze draaide zich plotseling om en drukte daarbij haar ijsje tegen mijn rose/wit gestreepte shirtje. Ja had ik maar beter moeten opletten ;-).

We hebben de dag afgesloten tijdens een heerlijk etentje bij Olive Garden.

Zo vliegen de weken voorbij en krijgen we haast om de dingen te doen die we nog willen doen en waarvan we dachten dat we nog alle tijd hadden ...