maandag 10 november 2014

We zijn er, al even …

Inmiddels zijn we aangekomen in Florida. De reis begon met de vlucht naar Dublin, dat is een heel relaxte luchthaven, niet druk, gezellige winkeltjes en prima restaurants. Passagiers voor Amerika gaan hier door Immigrations en dat werkt heel efficient. Zodra je aankomt in Dublin ga je naar de hal om te winkelen of iets te eten. Op de informatie borden en ook via de omroepinstallatie word je geinformeerd wanneer passagiers met bestemming, in ons geval Orlando, zich naar Immigrations kunnen begeven. Dat betekent dat daar bijna een serene rust heerst, we waren er binnen no time doorheen. Op de vlucht naar Orlando hadden we weliswaar stoelen voor in het vliegtuig, waar je extra voor moet betalen, maar de ruimte is standaard en dat vinden we erg weinig. Dan duurt een vlucht van 9,5 uur vanwege een forse tegenwind, erg lang, daarbij zat aan de andere kant van het gangpad een jong stel met een baby die regelmatig haar longetjes testte. De ouders deden er van alles aan, excuseerden zich zelfs, zij waren compleet uitgewoond aan het einde van de vlucht. Natuurlijk hebben we vriendelijk met ze gekletst, we hadden zielsmedelijden met ze. Het geluid va mijn entertainment systeem gaf het na een half uurtje op, het systeem werd herstart, niet hielp, ding was kapot. We zullen niet snel meer met Aer Lingus vliegen, service was matig en niet efficient. Maar je moet er wat voor over hebben om te genieten van Florida.
Op de luchthaven van Orlando liepen we meteen naar de garage en konden bij National een keuze maken uit de executive rij. Een grote rij met die grote SUV’s, MPV’s, pick ups en andere grote hoge auto’s. De moed zakte in mijn schoenen want we wilden geen busje. Opeens zagen we in de rij een witte, lage, glanzende 2 deurs Mustang, we keken er verlekkerd naar en besloten eerst de achterbak te inspecteren of de koffers er wel in pasten. We konden niet vinden hoe die open moest dus we haalden de National agent, Pedro, erbij, die dat uitlegde. Vervolgens startte Pedro de motor of waren het motoren, wat een gebrul daar in die garage, mensen keken om zich heen of er een vliegtuig te laag overkwam. Hij nodigde ons uit om te gaan zitten en we lieten ons in de bolide neerzakken. We zaten erin, de koffers gelukkig nog niet, keken elkaar aan en besloten dat deze het toch niet ging worden, het leek wel of we op de garage grond zaten met onze knieen onder de kin. Tja en toen moesten we eruit, Ray is sportief en soepeltjes maar ik ben niet zo van het sporten. Met vereende krachten moest ik uit de Mustang worden gehesen, oh hoe genant was dat. Ik besloot ter plekke toch iets aan de spieropbouw en souplesse te gaan doen, maar dat was zaterdag ;-). Hoe je ooit elegant uit een Mustang kan stappen is me een raadsel. Pedro wees ons op een nagelnieuwe Chrysler 200, Sirius, achteruitrijcamera en andere foefjes, de keus was toen snel gemaakt inpakken en wegwezen. Bij de kiosk aan de uitgang kregen we het contract en we reden richting Kissimmee. Even een korte stop bij de Walmart en door naar Country Creek waar we na het uitpakken een borrel namen. Wat een lange dag, we waren 24 uur wakker en doodmoe.
IMG_0104 IMG_0106_1

Zondag allereerst boodschappen gedaan en toen naar Epcot, het was de een na laatste dag van het food and wine festival en dat wilden we toch even meepikken. Daarnaast trad Big Bad Voodoo Daddy op en Ton wilde dat graag zien, wij eigenlijk ook wel. Het liep allemaal wat anders. Ton werd niet toegelaten tot het park, een IT-probleem met zijn magic band. Hij moest naar guest relations, Lidy ging uiteraard met hem mee. Wij waren echter binnen en wachten in de veronderstelling dat het met een paar minuten zou zijn geregeld. We lieten ons fotograferen door een aardige Disney fotograaf en uiteindelijk zijn we toch maar het park uitgelopen om samen te wachten. Het bleek een bijzonder gecompliceerd IT probleem te zijn maar uiteindelijk mochten ook zij het park in. Onze fastpasses voor Soarin’ konden we nog gebruiken en we hoorden nog net de slotaccorden van Big Daddy Voodoo, maar we hadden geen puf meer om in de rij te gaan staan voor de volgende show. De stemming bleef er goed in en we hadden erg veel plezier om alle misverstanden en gedoe.

image

We hoorden een triest bericht. Ken je Abbey nog, de leuke Beagle, haar baasje Joe is helaas een paar weken geleden overleden, gelukkig kan Abbey bij zijn dochter en haar man blijven. Abbey en Ray hebben de eerste wandeling er weer opzitten. De foto hieronder is van vorig jaar.

Abbey
De zon komt voorzichtig tevoorschijn, het ligbed lokt …

17 opmerkingen:

Ben zei

Leuk weer om jouw visie op het gebeuren tegenover die van romanschrijver Teleton te lezen.

Rick, Sunshine State zei

Een prachtige wagen, en een heerlijk huis.. ingrediënten voor een topvakantie!!

Geniet ervan, wij lezen braaf mee!!

Anoniem zei

Wat schrijf je toch leuk! Ik stond erbij toen je uit die Mustang kroop!😁
ML

Hannie zei

Dat had ik wel eens willen zien hoe jij uit die Mustang getakeld werd!
Have Fun!

Renee de Korte zei

Wat heerlijk om weer in Florida te zijn, al verlliep de heenreis niet helemaal zoals jullie gewild hadden.
Maar nu kan het genieten beginnen!

Anoniem zei

Hahaha sorry hoor maar ik zie de beelden voor me hoe jij jezelf uit die Mustang probeert te werken. Goed dus dat jullie een andere auto hebben gekozen. Stel je voor dat je dat iedere dag moet doen. Fijn dat jullie er zijn. Dat vindt Abbey waarschijnlijk ook weer.

Cindy zei

Tom omschreef die baby ietwat anders ;-) Fijn dat jullie er zijn, nu lekker genieten, maar dat komt helemaal goed zie ik al. Sneu van het baasje van Abbey, gelukkig heeft hij goed onderdak gevonden.

José zei

Zo lekker op de plaats van bestemming aangekomen. Wel schrikken lijkt me als je hoort dat het baasje van jullie "leen" hond er niet meer is. Gelukkig dat jullie nog wel met het hondje kunnen wandelen.

Lia zei

Ik had jullie gezichten wel eens willen zien met die krijsende baby! Gelukkig zijn jullie goed aangekomen, hebben jullie je eerste bezoekje aan Epcot erop zitten en komt de zon door. Genieten maar!!

De Biegjes zei

Wat heerlijk dat jullie er weer zijn! Ik dacht altijd dat Aer Lingus zo geweldig was, blijkbaar toch niet ;). Arme mensen met dat kindje...... Veel plezier!

Pieter en Petra zei

Heerlijk om ook jouw versie van het verhaal te lezen, en ik zie je al helemaal echt galant in- en uit die Mustang klauteren. Gezien mijn forse postuur neem ik dus daarom altijd zo'n dikke SUV, dan weet ik zeker dat ik daar makkelijk in- en uit kan stappen ;-)

Geef Abbey maar een aai over dr bolletje van ons en doe de overburen maar de groeten !!!

Tot de volgende update !!!

Marja en Tony zei

Vergeet de reis maar snel, maar ik lig dubbel om je auto verhaal, stel dat je deze wel had genomen, dan had Ray je elke dag er uit moeten tillen Hahahah (of hij had je gewoon laten zitten!! :))

Saskia zei

Nou over de reis hebben we het maar niet meer......maaruh dat beeld van jou al kruipend uit de Mustang zal ik niet gauw vergeten hahahaha. Heel veel plezier!!

Anita zei

Gauw vergeten die heenreis en over de terugreis hoef je je nog heeeeeeeeeeel lang geen zorgen te maken. De Chrysler ziet er mooi uit en hier heb je in ieder geval geen takelwagen bij nodig. Leuk dat jullie al direct in Epcot geweest zijn. Veel plezier.

De Moolenschotjes zei

Yes jullie zijn er en jeetje wat een reis, maar nu maar lekker genieten

Jackie zei

Lekker de vlucht achter de rug en nu maar gaan genieten, ik heb genoten van je verhaal haah.Een fijne auto dat gaat helemaal goed komen met jullie.

Eigenlijk moest er ff een foto zijn he zoals jij uit de Mustang kwam.

Heel veel plezier hoor!

Yvonne en Rob zei

Al heel wat meegemaakt in die 2 dagen. Mooie car hoor!
Lekker genieten!
Grtz.Yvonne