We hebben even pauze ….

Allereerst hartelijk dank voor de leuke reacties, altijd fijn om te lezen en een stimulans om het blog bij te houden.

Het is al weer even geleden dat het verslag is bijgewerkt maar dat is niet zo heel vreemd want we hebben eigenlijk niet veel gedaan behalve luieren en zonnen.

Afgelopen zondag hebben we met Ton en Lidy genoten van een geweldige brunch in Gaylord Palms. Dit is echt een feestje, het eten is van uitstekende kwaliteit, de toetjes zijn onbehoorlijk lekker en de omgeving werkelijk prachtig.

Aansluitend hebben we een auto tour, lopen ging echt niet meer, door Celebration gemaakt om de mooie kerstversieringen te bekijken. In de villa zijn we bij de pool neergeplofd om heerlijk uit te buiken.

Het is duidelijk kerstvakantie, het is overal een stuk drukker. Op 1e kerstdag (in Amerika kennen ze overigens maar 1 kerstdag) hadden zowel Magic Kingdom als Epcot de volledige capaciteit bereikt en werden geen bezoekers meer toegelaten. Op de weg stonden lange file’s en restaurants waren bomvol. Dat zagen we overigens op het nieuws want wij zijn niet de weg op geweest. Het was een prachtige dag en we hebben van onze pool genoten met een boekje, hapje en een drankje. Heerlijk zo’n kerst!

Gisteren is hier de after Christmas sale los gebarsten, de meeste winkels gingen al om 5 uur open. Natuurlijk wilden wij ook ons in de sale storten maar 5 uur vonden we wel erg vroeg. Rond een uur of half tien zijn we richting de Loop gereden en hebben een paar leuke deals gescoord. Daarna nog even naar de Lake Buena Vista outlet en daar was het ook nog rustig. Bij Tommy heb ik nog een paar leuke shirts gekocht, bij de kassa kon ik direkt afrekenen. Later die dag stond je wel 20 minuten in de rij hoorden we later. Nu zijn we niet echte outlet gangers, de mall vinden we prettiger en je kunt daar ook mooie koopjes weghalen. Maar de Florida mall slaan we echt even over, we hebben er geen uren file voor over. Eind volgende week loopt de kerstvakantie ten einde en zullen de toeristen vertrekken. Dan gaan wij genieten van de sales of wat er dan nog over is!

We zijn weer helemaal gewend aan het Amerikaanse leven en genieten met volle teugen. Ray gaat naar de fitness, we doen de boodschappen bij de Walmart en Publix, Abbey krijgt bijna dagelijks een flinke wandeling. We hebben erg leuke buren, vaste bewoners, aan de ene kant Dick and Barb die iedere morgen vrolijk ‘Goodmorning’ brullen. Aan de andere kant een leuk stel afkomstig uit Trinidad en Tobego die iedere middag gezellig samen kletstend op de schommelbank een fles witte wijn soldaat maken en ons daarbij inmiddels hebben uitgenodigd.

We gaan door met genieten en zodra er weer aktiviteiten ondernomen worden die de moeite waard zijn om te delen, zal ik me melden, 

Beestenboel, lichtjes en nog meer…

Vorig jaar hebben we kennis gemaakt met Abbey, de eigenwijze Beagle, die in de villa achter ons woonde in Creekside. Toen wij vorige week aankwamen zijn we direkt naar oude Joe en zijn hond Abbey gegaan. Wie zegt dat een hond geen geheugen heeft, die geloof ik niet meer. Wat ging ze tekeer, de vreugde van haar laat zich niet beschrijven, het was zo ontroerend. De goede gewoonte van vorig jaar is in ere hersteld, Ray gaat bijna dagelijks een rondje met haar lopen. Om haar op de foto te krijgen was een hele klus, maar hier is de lady …

We vervolgenden ons parkentour met een bezoek aan Bush Gardens. Het was weer een stralende dag en samen met onze overburen hebben we daar een heerlijk dag doorgebracht. Het was niet druk, we konden overal fijn doorlopen.

Bush Gardens VIEW SLIDE SHOW DOWNLOAD ALL

 

Ook Bush Gardens heeft kerstshows, deze vinden in de avond plaats in Christmas town en heeft een prijskaartje. In het Marrakech theater was een optreden van een Gospel koor. Zij brengen een paar keer per dag kerstliederen ten gehore, Praise the Lord! Maar oh wat waren dat nagemaakte mensen, een constante smile van oor tot oor, blinkend gebleekte tanden, zo lief, zeg maar rustig slijmerig doen naar elkaar, maar met kille ogen, bizar. We liepen daar lacherig en met een vreemd gevoel vandaan.

De volgende dag stond Animal Kingdom op het programma. Als eerste natuurlijk naar the Festival of the Lion King, een prachtige dans, zang en acrobatische performance met prachtige decors. Ik vind dit eigenlijk de mooiste show van Disney. Deze show gaat ook voor enige tijd sluiten er wordt een nieuw theater gebouwd. Onbegrijpelijk om deze show tijdelijk te stoppen.  Daarna besloten we de jeepsafari te doen. Het was inmiddels laat in de middag, de dieren waren aktief en met de laagstaande zon was het een mooie ervaring. The king of jungle, de leeuw liet zich heel mooi zien.

Animal Kingdom VIEW SLIDE SHOW DOWNLOAD ALL

Omdat we alle kerstshows voor de kerstvakantie wilde zien hadden we de vaart er flink in zitten.

De volgende dag hebben we, wederom met onze gezellige overburen, de Hollywood studio’s bezocht. Beauty and the Beast, Indiana Jones, the Osborne Lights en tot slot Fastasmic stonden op het programma.

 

Beauty and the beast VIEW SLIDE SHOW DOWNLOAD ALL

Het waren zware dagen maar wat hebben we veel gezien, gedaan, gekletst en gelachen.

 

Osborne lights VIEW SLIDE SHOW DOWNLOAD ALL

Om af te kicken hebben we vrijdagmiddag nog een bezoek aan Seaworld gebracht. Het stadium waar de show One Ocean wordt uitgevoerd gaat na de kerstvakantie enige tijd sluiten en we wilden toch dit jaar nog een keer deze show bezoeken. Overigens heeft Seaworld een reactie gegeven op de eenzijdige documentaire Blackfish waar zoveel over te doen is. Elk verhaal heeft twee kanten en dit is de reactie van Seaworld. 

Seaworld VIEW SLIDE SHOW DOWNLOAD ALL

Vanmorgen, zaterdag, zijn we toch nog even naar de Florida Mall gereden, lekker vroeg want de voorspelling was dat een gekkenhuis zou worden. Om een uur of 12 zijn we weer vertrokken met leuke aankopen. Het was vandaag bloedheet en morgen, zondag, komt er nog een schepje bovenop. Maar we klagen niet.

Inmiddels hebben we teckelpootjes en zijn we even klaar met de parken. De komende tijd gaan we genieten van de villa, de pool, de zon en gewoon niets doen,

Morgen sluiten we de gezamenlijk Kerst aktiviteiten in stijl af met een chique brunch in het Gaylords.

We wensen iedereen fijne Kerstdagen en een gelukkig, gezond 2014!

Seaworld, Lake Louisa en meer…

Zaterdagavond was Seaworld aan de beurt voor de Christmas shows. Voordat komend weekend de toeristeninvasie komt, willen we alle shows gezien hebben en we schieten lekker op. Wederom met onze overbuurtjes togen we vrolijk op weg. Onderweg hebben we gegeten bij de Woodgrill, het is een prima buffet, dat heel goed en netjes wordt bijgehouden. Wij vonden het lekker en zeer bescheiden geprijsd.

We hadden gekozen voor de late shows, goed gekozen want bij aankomst verlieten hordes mensen het park. We begonnen met O Wondrous Night, ook hier wordt het aloude verhaal verteld maar in een versie met dialoog, dans en zang, een prachtige show. Het was nu druk, maar als je in de kerstperiode wilt gaan kijken dan zul je hier al vroeg voor in de rij moeten gaan staan.

Hierna was het de beurt aan Shamu Christmas miracles. Hier kan niet veel over gezegd worden, de Orca’s hadden er geen zin in. Een paar flauwe sprongen, een halve sprong, of gewoon geen sprong. De muziek is opzwepend, de kleuren prachtig, de trainers stonden wanhopig te springen, maar de orca’s lieten zich niet overhalen om een showtje neer te zetten. Jammer want dit is voorlopig de laatste keer dat we ze zien, begin januari wordt het stadium gerenoveerd en zijn er geen shows.

In het Bayside stadium werd de laatste show van de avond uitgevoerd,  Winterwonderland on Ice. Een kleurrijke schaatsshow die perfect werd neergezet.

Girls met beeldige figuurtjes gaan zo soepeltjes over het ijs, de boys doen er overigens niet voor onder.

Na afloop was een spetterend vuurwerk, helaas geen foto’s, die zijn mislukt. Ik had de vuurwerkstand ingesteld, maar alleen strepen en rook.

We krijgen geen genoeg van de parken, maar soms wil je wel eens heel wat  anders. We kozen voor de natuur en kwamen terecht in het Lake Louisa State Park.

Een prachtig park met mooie meren, het was er uitgestorven. We parkeerden de auto en zagen een schildpad, ik liep er op af met de camera en hij nam meteen de benen. Ray kwam eraan en geloof het of niet… turtle liep naar hem toe en vervolgens met hem mee, *smelt*, zo lief.

Het was genieten van de rust en de stilte op deze stralende, koele, kristalheldere dag.

 

Lake Louisa State Park VIEW SLIDE SHOW DOWNLOAD ALL

Behalve voor de nieuwe tablet zijn we al een aantal keer naar de Mall en de Loop geweest om te shoppen en het was geen windowshoppen. We moeten dat wel doseren want we hebben nog 11 weken.

Inmiddels is ook de nieuwe televisie geinstalleerd en genieten we met volle teugen van deze villa, alles is nieuw, superschoon en van alle gemakken voorzien.

We hebben nog volop te doen deze week, daarover vertel ik de volgende keer …

Wat hebben we het druk …

Eerst even een technische mededeling. We gaan nog even terug naar de dag van aankomst en het ophalen van de auto bij National. Het was kennelijk niet geheel duidelijk hoe het ging met de tweede bestuurder, Bij aankomst zijn we, zeer eigenwijs, naar de balie gegaan, daar werd het reserveringsnummer ingegeven, vervolgens draaide de man het computerscherm en vroeg of ik dat was. Al mijn gegevens stonden keurig in het scherm. Hij zei ons dat we hier niet hoefde te zijn en direct naar de garage konden gaan omdat we Emerald waren (Rick, helemaal gelijk). Ik wist echter niet of mijn koppeling, die ik thuis had gedaan, was doorgekomen. Nu blijkt achteraf dus wel. Als de reservering is gekoppeld aan Emerald kun je dus direct naar de garage en een mooie bolide uit de Emerald rij kiezen. Bij de uitgang krijg je het contract, wel even opletten of je die mooie prijs nog krijgt en bij ons was dat geen enkel probleem,  Omdat je Emerald bent is je partner een authorized driver en die kan gratis de auto besturen. De rijbewijsgegevens van je partner hoeven niet te worden geregistreerd, noch hoeft het contract mede ondertekend te worden. . Floridagangers die deze week afreizen: piece of cake voor die tweede bestuurder, mits je Emerald lid bent en je boeking daaraan is gekoppeld.  Heb je de deal met National en is je boeking niet gekoppeld aan Emerald, dan moet je die kaart diep wegstoppen en voor $ 10,00 per dag een extra driver toevoegen. And that concludes the Emerald-issue.

Inmiddels hebben we onze weg alweer gevonden, de villa is heel prettig, alles is nieuw, het is superschoon en de eigenaar heeft een geweldige managementcompany. We hebben wat problemen met de TV in de huiskamer, die leidt haar eigen leven, een voorbeeld, op een nacht ging die om een uur of 3 uit zichzelf aan, heel fijn. Mike heeft inmiddels twee keer het toestel opnieuw ingesteld, niets helpt. Het is een nagelnieuwe televisie maar de eigenaar heeft besloten dat er een nieuwe moet komen en die is inmiddels besteld. Wat een service.

Yes, ik ben de gelukkige bezitter van een Sony Xperia Z tablet 10,1”, oh wat is die mooi, het is de lichtste tablet op de markt, (voor zolang dat duurt). Binnenkort ga ik hem op mijn gemak installeren

Onze eerste Kerstshow vond plaats in MK. Op een prachtige warme donkere winteravond, stonden we, samen met onze overburen, in ons t-shirt op die ferry die ons naar de Magic Kingdom bracht. In het park is alles feeëriek verlicht het is een waar sprookje  Goed gemutst liepen we al babbelend Mainstreet uit en bewonderden Cinderella’s castle. 

Ons doel was een riant plekje te vinden waar we van de Electrical Parade konden gaan genieten. Uiteindelijk vonden we een plekje waar we leunend tegen een hekje op de Parade konden wachten. Het was daar dat het sprookje een nachtmerrie werd. Zoveel mensen die op zoek waren naar dat ene plekje dat er niet was, huilende kids, vermoeide ouders, was dit ‘where dreams come through’ Disney? Op het moment dat de parade begon waren er inmiddels zoveel mensen voor ons dat we geen kant meer op konden, het was verstikkend. We hebben het dapper uitgestaan en zijn na afloop van de parade zo snel mogelijk richting de uitgang gegaan. We zagen in Mainstreet de enorme massa die op de straat, binnen de lijnen, op het vuurwerk zaten te wachten. Jammer hier hadden we ons erg op verheugd.  Deze foto’s komen van internet:

Electrical parade VIEW SLIDE SHOW DOWNLOAD ALL

De volgende dag stond in Epcot de Candlelight Processional op het programma, Om van toegang verzekerd te zijn tot de moet je bij een van de aangesloten restaurants dineren en zoals gezegd wij kozen voor het diner bij Japan Tepan Edo. Het was bijzonder, geweldige bediening en een superkok.

Hij begon met een grapje  Santa in voedsel, de baard is van spaghetti, de ogen van uien en hoho van courgette!

We kozen voor een klein voorgerecht, een hoofdgerecht, het dessert lieten we voor wat het was.

We hadden Ton die avond tot kassier gebombardeerd, een goede keuze bleek achteraf. Hij kreeg de rekening en keek ons opeens enigszins wazig aan.  Wat bleek, ondanks dat wij a la carte hadden gegeten, want dat was ook mogelijk volgens de geisha, werd ons een arrangementprijs berekend die ongeveer drie keer hoger was dan dat we hadden gegeten. We besloten onze rug recht te houden, glimlachten vriendelijk en Ton zette zwierig zijn handtekening.

Het was achteraan aansluiten bij het theater voor de Processional. Ik kan er kort over zijn, het was zo bijzonder. Wat een geweldige sfeer, prachtig koor, schitterend orkest en Dennis Haysbert vertelde het beroemde verhaal met zijn mooie, warme stem op een sublieme wijze. Genoeg superlatieven? Wat een kippevel event!

Als afsluiter zingt het publiek o.l.v. de dirigent het prachtige ‘silent night’, ontroerend. Wat een ervaring, als je ooit in de gelegenheid bent om dit mee te maken, doen.

Tot slot hebben we genoten van het spetterende afsluitende vuurwerk.

Dit was een onvergetelijke avond!

 

Gezien mijn zeer matige fotografeer prestaties zijn een aantal foto’s van internet.

We zijn er…

Zaterdag was het dan zover, ons vertrek naar Florida, 3 maanden fun and sun. Op Schiphol verliep de incheck probleemloos en liepen we vrolijk naar de gate, de D-gate i.p.v. de gebruikelijke G-pier. Het boarden verliep voorspoedig en al snel zaten we op onze voorkeursplaatsen 19 a en b in die nare Boeing 767.

Een flightattendent was een geboren Hagenaar, hij woonde nu al jaren in Californie. We hebben heel aangenaam als Hagenezen onder elkaar gekletst hij voorzag ons daarbij onophoudelijk van heerlijke glazen wijn (on the house). De vlucht naar Washington had behoorlijk last van tegenwind, soms wel 130 km per uur, hierdoor duurde de vlucht een uur langer.

Op Washinghton was de immigration weer een feestje met zo’n vrolijke jongen, NOT. Het lijkt wel of ze geselecteerd worden op sjachrijn. Hoe lang blijft u? We blijven 3 maanden, antwoordden we vriendelijk, oh heeft u hier een bankrekening. Nou nee, we betalen met credit cards, zo ging het maar door. Uiteindelijk kregen we de stempel en liepen we naar de bagage claim om onze koffers op te halen en meteen weer in te leveren. In de hal heerste complete chaos. Er waren technische problemen met de bagageband en de hal was overvolle met nerveuze passagiers, die allemaal een overstap hadden en geen koffers. Uiteindelijk kwam op 1 band alle bagage van 5 vluchten door elkaar, het was een bijzondere vertoning hoe sommige mensen reageren en niets en niemand ontziend hun bagage proberen te bemachtigen.

Vervolgens door naar de TSA security, waarvan op onze boardingpassen was vermeld dat we pre-screened waren en dus geen schoenen hoefde uit te trekken, riemen konden omblijven, elektronica in de tas kon blijven. Helaas niets van dat alles, gewoon achteraan aansluiten in de gigantische rij met nog heviger gestresste passagiers. Wij begonnen hem ook aardig te knijpen, want in plaats van een tweeenhalf durende overstaptijd was er nog minder dan een uur over. Uiteindelijk waren we goedgekeurd om door te gaan. In de vertrekhal werd  meteen gevraagd wat onze bestemming was. Nadat we dit hadden verteld, bleek onze gate werkelijk helemaal aan het andere einde te liggen. U moet heel stevig doorstappen, riep ze. Nou dat hebben we gedaan en om vijf voor vijf (vlucht ging om 5 over 5) kwamen we aan de gate waar niemand meer zat en we meteen konden instappen. De flightattendant hielp ons meteen om de handbagage op te bergen en gaf ons een glaasje water om even op verhaal te komen.  Uiteindelijk werd de vlucht me 20 minuten vertraagd door al dit gestuntel.

We hadden lekkere exit seats in de 757 en ik zat in het midden. De Amerikaanse passagier in de stoel naast me was wel heel stevig gebouwd en zat al in Florida outfit, shorts! Door zijn afmetingen hing een deel van zijn lijf over de leuning en zat hij behoorlijk in mijn ‘private space’. Daarbij sloeg hij geregeld een enkel over zijn knie en kreeg ik om beurten een grote harige knie of een grote voet nagenoeg onder mijn neus. Maar ik heb in stilte geleden.

Op Orlando airport begaven we ons naar National voor de auto die we met het inmiddels bekende foutje hadden geboekt. In de garage werden we allervriendelijkst naar de Emerald rij verwezen, we zochten een mooie Dodge uit en reden richting uitgang. Bij de booth wordt dan het contract opgemaakt en ik zette me schrap voor al het gedoe waarover ik van andere Florida gangers had gelezen. Niets van dit alles, we kregen een contract dat tot op de dollar klopte en blij reden we de garage uit. Wij rijden drie maanden in een nagelnieuwe Dodge model 2014 met 500 miles op de teller voor $ 570,—.

Onderweg naar de villa zijn we nog even bij de Walmart binnengewipt voor de eerste boodschappen en daarna kwamen we eindelijk 22.00 uur lokale tijd in Country Creek aan. We waren versleten, hebben een lekker borrel genomen en de koffers gelaten voor wat ze waren. We zijn in slaap gestort, zalige bedden met lakens van Egyptisch katoen, dat is toch zo lekker.

Maar zoals altijd zo’n eerste nacht, erg vroeg wakker. Zondag hebben we koffers uitgepakt en op ons gemak boodschappen gedaan, uren in de Walmart. We gaan ons nu opmaken voor 2 weken kerstshows in de parken.