We zijn er…

Zaterdag was het dan zover, ons vertrek naar Florida, 3 maanden fun and sun. Op Schiphol verliep de incheck probleemloos en liepen we vrolijk naar de gate, de D-gate i.p.v. de gebruikelijke G-pier. Het boarden verliep voorspoedig en al snel zaten we op onze voorkeursplaatsen 19 a en b in die nare Boeing 767.

Een flightattendent was een geboren Hagenaar, hij woonde nu al jaren in Californie. We hebben heel aangenaam als Hagenezen onder elkaar gekletst hij voorzag ons daarbij onophoudelijk van heerlijke glazen wijn (on the house). De vlucht naar Washington had behoorlijk last van tegenwind, soms wel 130 km per uur, hierdoor duurde de vlucht een uur langer.

Op Washinghton was de immigration weer een feestje met zo’n vrolijke jongen, NOT. Het lijkt wel of ze geselecteerd worden op sjachrijn. Hoe lang blijft u? We blijven 3 maanden, antwoordden we vriendelijk, oh heeft u hier een bankrekening. Nou nee, we betalen met credit cards, zo ging het maar door. Uiteindelijk kregen we de stempel en liepen we naar de bagage claim om onze koffers op te halen en meteen weer in te leveren. In de hal heerste complete chaos. Er waren technische problemen met de bagageband en de hal was overvolle met nerveuze passagiers, die allemaal een overstap hadden en geen koffers. Uiteindelijk kwam op 1 band alle bagage van 5 vluchten door elkaar, het was een bijzondere vertoning hoe sommige mensen reageren en niets en niemand ontziend hun bagage proberen te bemachtigen.

Vervolgens door naar de TSA security, waarvan op onze boardingpassen was vermeld dat we pre-screened waren en dus geen schoenen hoefde uit te trekken, riemen konden omblijven, elektronica in de tas kon blijven. Helaas niets van dat alles, gewoon achteraan aansluiten in de gigantische rij met nog heviger gestresste passagiers. Wij begonnen hem ook aardig te knijpen, want in plaats van een tweeenhalf durende overstaptijd was er nog minder dan een uur over. Uiteindelijk waren we goedgekeurd om door te gaan. In de vertrekhal werd  meteen gevraagd wat onze bestemming was. Nadat we dit hadden verteld, bleek onze gate werkelijk helemaal aan het andere einde te liggen. U moet heel stevig doorstappen, riep ze. Nou dat hebben we gedaan en om vijf voor vijf (vlucht ging om 5 over 5) kwamen we aan de gate waar niemand meer zat en we meteen konden instappen. De flightattendant hielp ons meteen om de handbagage op te bergen en gaf ons een glaasje water om even op verhaal te komen.  Uiteindelijk werd de vlucht me 20 minuten vertraagd door al dit gestuntel.

We hadden lekkere exit seats in de 757 en ik zat in het midden. De Amerikaanse passagier in de stoel naast me was wel heel stevig gebouwd en zat al in Florida outfit, shorts! Door zijn afmetingen hing een deel van zijn lijf over de leuning en zat hij behoorlijk in mijn ‘private space’. Daarbij sloeg hij geregeld een enkel over zijn knie en kreeg ik om beurten een grote harige knie of een grote voet nagenoeg onder mijn neus. Maar ik heb in stilte geleden.

Op Orlando airport begaven we ons naar National voor de auto die we met het inmiddels bekende foutje hadden geboekt. In de garage werden we allervriendelijkst naar de Emerald rij verwezen, we zochten een mooie Dodge uit en reden richting uitgang. Bij de booth wordt dan het contract opgemaakt en ik zette me schrap voor al het gedoe waarover ik van andere Florida gangers had gelezen. Niets van dit alles, we kregen een contract dat tot op de dollar klopte en blij reden we de garage uit. Wij rijden drie maanden in een nagelnieuwe Dodge model 2014 met 500 miles op de teller voor $ 570,—.

Onderweg naar de villa zijn we nog even bij de Walmart binnengewipt voor de eerste boodschappen en daarna kwamen we eindelijk 22.00 uur lokale tijd in Country Creek aan. We waren versleten, hebben een lekker borrel genomen en de koffers gelaten voor wat ze waren. We zijn in slaap gestort, zalige bedden met lakens van Egyptisch katoen, dat is toch zo lekker.

Maar zoals altijd zo’n eerste nacht, erg vroeg wakker. Zondag hebben we koffers uitgepakt en op ons gemak boodschappen gedaan, uren in de Walmart. We gaan ons nu opmaken voor 2 weken kerstshows in de parken.