Surprise, surprise!

Donderdag zijn we Léonine gaan ophalen, samen met haar zus, die met haar gezin eveneens in Florida is, hadden we haar een verrassings welkom voorbereid. Omdat het onderwerp daarvan het beste kan vertellen hoe zij dat, en haar reis met Aer Lingus, heeft ervaren vertelt zij nu zelf.

Tja, als gast wil je graag iets 'terugdoen' dus het leek mij aardig om mijn diensten als gast columnist aan te bieden. Misschien een welkom nieuw fenomeen in blogland? Sonja zag het wel zitten dus ik zit nu braaf achter de pc om aan mijn eerste 'column' te beginnen. Het voelt zo waar een beetje 'professioneel'. Laat ik beginnen om iedereen te bedanken voor de hartelijke verjaardagswensen! Deze verjaardag had wel een zeer onverwachte climax maar daarover later meer. (Ik moet de spanning natuurlijk wel een beetje opbouwen om de lezers 'vast te houden'.).

Even terug naar de 29e 's morgens 04.30 uur!! Het gebruikelijke ritueel en check, check, double check of alles en in de koffer zit. Oeps, bijna de verrekijker vergeten - voor de vaste lezers van deze blog: onze onafscheidelijke reisgenoot die vaak niet verder komt dan de koffer ;-). Peter stond stipt om half zes voor de deur dus inladen en karren maar. Keurig op tijd ingechecked, daarna de wagen geparkeerd en samen lekker aan een bakje koffie.

En deze keer werd ik dus ook uitgezwaaid! Heerlijk, wuiven tot je elkaar niet meer ziet - warm gevoel , thx Peet!

Vlucht vertrok met enige vertraging maar dat betekende alleen maar minder wachttijd in Dublin dus prima. En toen kwam het. Wat een verademing de immigration in Ierland: smooth ride!! Binnen vijf minuten gecleared én op een uitermate vriendelijke manier. Dat heb ik wel anders meegemaakt. Over mijn eerste kennismaking met Aer Lingus kan ik ook niet anders dan reuze positief zijn. Vriendelijk personeel en fraaie toestellen.Aanrader dus vliegen via Dublin ook al om -derde reden- de leuke scoringskansen bij de duty free. Als jarige trakteer je en met hulp van -alweer- een vriendelijke salesdame van de duty free originele Ierse bonbons gescoord (én ook Ierse whisky, twee boeken -1 = biografie Keith Richards: aanrader!- en nog een paar cadeautjes). The mood om te shoppen is er weer getuige deze vingeroefening. Rustige vlucht - toch nog bijna 9 uur - en ook hier de gebruikelijke 'chicken or pasta'. Gelezen, geslapen en gezellig gekletst met een Ierse familie die in de stoelen naast me zaten.

En toen ... liep ik de aankomsthal in, zag ik Sonja, zwaaide naar haar, liep ik en passant Ray voorbij en hoor ik:

' Helleeeuuu, hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag'! De stem van Anne-Marie, éen van de drie meiden van Irma en Paul. Nou ja zeg, staan ze en natuurlijk ook Juul en Charlotte -als verrassing- me ook op te wachten in Orlando. Ze kwamen daavoor speciaal vanuit Miami naar Orlando gereden.

Ik was totaal overdonderd en heb, zo werd mij door betrouwbare bronnen bevestigd, in m'n enthousiasme de nodige decibelen geproduceerd daar in de aankomsthal ;-)! Gaaf en vet cool om het maar een zo te zeggen en totally taken by surprise.

say cheese

                                                                                                                        

De koffer opgepikt en vervolgens richting de Red Lobster; heerlijk met z'n achten gegeten. Het was zoals altijd uitstekend, het toetje hebben we maar met z’n achten gedeeld.

Een mooier cadeau is niet denkbaar!!! (En wat was ik blij dat ik bonbons had gescoord in Dublin, kon ik toch ook nog écht trakteren!) Na een gezellige maaltijd, kwek kwek kwek - dat snap je - hebben we Paul en Irma en the girls uitgezwaaid - die hadden nog een 'ritje' naar Bradenton voor de boeg - en wij togen 'huiswaarts'. Daar eerst lekker 'n douche, toen nog meer cadeautjes van Son en Ray en van Ina en Arjan uitgepakt. En met z'n 3-en nog maar eens het glas geheven waarna ik moe maar voldaan 'mijn' bed op zocht.

De volgende dag een cursus 'lummelen' van Sonja en Ray gevolgd. Het kostte enige moeite om in the flow te komen maar ja, leerling met een steile leercurve, dus na de eerste oefeningen begon ik te lummelen als de beste.

De hele dag niet meer gestopt trouwens ;-)!

Einde middag - rode neus van de winterzon die volgens Sonja echt niet zo krachtig was – nog even kort naar de naar de Walmart om een paar boodschappen te doen.

Als je er daar dan toch bent ... dan browse je en vind je natuurlijk altijd weer iets waar 'je naam op staat'!  De tweede buit is binnen, kan ik melden. En over de derde buit ...daar ga ik in mijn volgende column over schrijven. (Als columnist ben je gehouden  aan een beperkt aantal woorden waaruit het 'stuk' mag bestaan en daar zit ik wel zo  ongeveer aan).

Ik lever het dus nu in bij de hoofdredacteur die er een kritische blik niet té op mag werpen en zo nodig enige zinnen aan toe kan voegen. Van harte tot de volgende column.

Een gastcolumnist die zo schrijft daar hoef je niets aan toe te voegen. Met veel dank voor de vrolijke en informatieve bijdrage.

Als in Nederland iedereen om 00.00 uur het glas heft gaan  wij aan de gang met de voorbereidingen voor een buffet dat we voor oudejaarsvond hebben gepland.

De boodschappen hebben we vanmorgen bij de Publix gehaald. We kwamen langs de Walmart en waren erg blij dat we daar niet naar binnen hoefden. Het parkeerterrein was een grote chaos, wat een drukte.

Vanuit een zonnig Kissimmee waar de vrolijkheid hoogtij viert en de zon hoog aan de hemel staat wensen we iedereen een gezond en heel gelukkig 2012.