Back to the US of A

Vrijdag zijn we op tijd vertrokken en op Schiphol konden we weer heerlijk de rijen voorbij en bij de premier balie inchecken. Léonine heeft nu de Premier status. Hoopvol vroegen we de United medewerkster of er nog een kans op upgrade inzat, ze vertelde dat BC en 1st overbooked waren en een aantal reizigers ‘gedowngraded’ zouden worden. We wensten haar sterkte en gingen richting koffie en thee. In hal 3 is een enorme verbouwing aan de gang en het is er rommelig. Aan de gate verliep de security check aanvankelijk voorspoedig tot een Amerikaanse dame wiens belongings net voor die van ons door de X-ray machine gingen, ineens uitriep dat ze geld miste. Verwarring alom want waar zou dat gebeurd moeten zijn? Kennelijk in de X-ray … ja, ja … Ze maakte behoorlijk stampij en hield alles op. Uiteindelijk werd de manager erbij geroepen die het gelukkig snel en adequaat afhandelde.

We hadden helaas vertraging maar desondanks vormde zich al een uur voor boarding indrukwekkende rijen in de boardingarea.

 

Indeling in seating areas werkt op papier goed maar aan verzoeken om vooral te blijven te zitten tot jouw area wordt omgeroepen, wordt niet of nauwelijks gehoor gegeven. Onze vlucht verliep goed in lekkere E+ stoelen. Bij het boarden loop je door de BC en daar grapte Léonine met de purser over de ‘tempting’ champagne. Guess what, hij kwam ons even later 2 glazen brengen! In Washinghton in plaats van door naar ‘transfers’, door naar ‘arrivals’, waar ons geduld toch wel wat  op de proef werd gesteld. Uiteindelijk naar de supershuttle die ons naar DC bracht. We hebben een mooi hotel, alles erop en aan, Starbucks in house én aan de overkant, dus dat zit wel snor. We kijken uit op het Capitol en zitten op steenworp afstand van Union Station.

  

Stukje gewandeld en uiteindelijk bij een basic tentje, eenvoudig maar heerlijk gegeten en een  biertje! erbij genomen. Op de kamer aan de wijn en op de dumbostand naar de televisie gekeken. We moesten van onszelf wakker blijven tot minimaal 22.00 uur. Dat is gelukt maar doorslapen was niet echt een succes. Een aantal keren wakker en om 5 uur de tv aangezet en dus op de good old ‘kletsstand’. Onderwerpen te over en never a dull moment.

Net lekker ontbeten en we gaan ons nu voorbereiden op ons bezoek aan het Witte Huis.