Een indrukwekkende dag

Weer een stralende dag. Vanmorgen zijn we op de Hop on – hop off trolley gestapt en richting Witte Huis gegaan.

 

Bij de ingang is een strenge controle, er zijn lijsten waarop de namen van de bezoekers staan vermeld. Je toont je paspoort en na verificatie kun je door. De gegevens van Léonine klopten niet met de lijst, haar achternaam is voor Amerikanen nauwelijks uit spreken en lastig op te schrijven. We werden beiden apart gezet en er werd een check op haar paspoort gegevens gedaan. We moesten zo’n 20 minuten binnen hekken wachten. Uiteindelijk werd ze gecleared en konden we, na een uitgebreide security check beginnen met de tour. Je loopt door de gangen met aan de wanden veel familiefoto’s van presidenten. Vervolgens ga je langs de kamers die regelmatig door de president en de first lady worden gebruikt. De Green room voor recepties, de Red room voor kleine(re) recepties, deze kamer is de favoriete kamer van de first ladies.

De Blue room wordt gebruik voor de ontvangst van gasten en daar wordt ook de jaarlijkse kerstboom opgetuigd. De state dining room heeft verder geen uitleg nodig… of toch? In de Eastroom waar onder andere de persconferenties worden gegeven, hier heeft ook JFK opgebaard gelegen.  De kamers lijken b.v. op TV ruimer dan in werkelijkheid. Maar hebben zeker ieder hun eigen charme. 

De President en zijn vrouw hadden verplichtingen elders en de kids waren naar een soccergame. Buiten mocht er eindelijk gefotografeerd worden maar helaas deze foto’s gemaakt met de smartphone krijgen we niet ge-upload, die volgen later.

We vonden het een bijzondere ervaring en zijn blij dat we de kans kregen dit mee te maken.

Hoge nood had zich inmiddels aangediend dus wij vielen terug op onze oude aan te raden strategie. Selecteer een 5 sterren hotel, loop naar binnen met de air van een een gast en loop zelfbewust naar de restrooms. Onze ervaring: niemand vraagt wat je komt doen en je maakt gebruik van altijd schone en meer of minder luxe toiletten.

Vervolgens moesten we terug naar ons hotel om de camera’s op te halen en zijn we weer op de trolley gestapt.

Wij vonden die trolley een goede deal, je betaalt $ 35,—p/p en je kunt er dan 2 dagen gebruik van maken.

 

Een aantal jaren geleden wilden we Arlington bezoeken, dat is toen niet gelukt en deze keer wel.

Hier ligt ook President John F. Kennedy begraven.

We vroegen ons af waarom hij wel en een aantal andere presidenten niet op Arlington zijn begraven. We kregen het antwoord ter plekke, bij een eerder bezoek aan deze begraafplaats verzuchtte hij uitkijkend over de graven en in de richting Lincoln memorial: ‘ik zou hier voor eeuwig willen blijven’

en aldus geschiedde. Zijn vrouw Jacky ligt naast hem en zijn broers liggen in de naaste omgeving.

De klim naar Arlington house is inspannend maar meer dan de moeite waard.

Na onze ‘afdaling’ klommen we weer aan boord van de Trolley om richting hotel te gaan. Ons eindpunt zou Union station zijn maar de buschauffeur was zo vriendelijk om ons op de hoek bij het Hyatt af te zetten.

Onze pootjes waardeerden dat zeer want die hadden er behoorlijk wat miles opzitten.

Morgen gaan we naar Georgetown en willen we verschillende musea bezoeken.